Hanne kwam vandaag nog eens een keertje horen hoe het met me ging. Alles gaat eigenlijk super goed! Oke mijn dikke voeten met deze hoge temperaturen moet ik er bijnemen maar voor de rest voel ik me super!
Altijd wel leuk om te horen dat mijn klein ventje het nog goed doet. Zijn hartje klopte mooi en Hanne zei me als je ligt zie je dat hij langst de linkse kant ligt nu. Zelf zie ik dat niet maar voel ik wel meestal waar mijn buik wat harder is. Ik voel hem nu ook regelmatiger wat bewegen, dat is zo leuk. Ik vind het nog altijd gek en ongelofelijk dat er een klein wondertje aan het groeien is in mijn buik. Ik kan het gevoel niet omschrijven, denk dat enkel een mama dit kan.
Veel was er niet om te bekijken met Hanne enkel moet ik nu nog een afspraak maken met de huisarts voor de suikertest en de spuit. Maar daar heb ik nog even tijd voor.
We hebben ook nog even gehad over de keizersnede en hoe dit juist gaat indien dit zo zou zijn. Hanne heeft me echt wel gerustgesteld dat dit ook mooi kan zijn. Niet dat ik er tegenop zie, maar je weet niet wat je te wachten staat alé bij een ‘gewone’ bevalling weet je dat eigenlijk ook niet. In september weet ik weer wat meer of de placenta al dan niet toch naar boven is verschoven.
Het was weer een fijn bezoekje en we hebben het deze keer over van alles en niets gehad, even lekker wat bijgekletst.
Namiddag ben ik een frisse duik gaan nemen bij mijn zus, wat deed dat goed met temperaturen van 35 graden buiten. Na het zwemmen zag ik wel dat ik weer veel witverlies had maar maakte mij er niet al te veel zorgen om omdat ik de laatste dagen dit nog soms had.
Rond 23u00 ging ik naar het toilet en bij het afvegen ineens een mega slijmprop. Ik dacht oei wat is dit? Moet ik mij zorgen maken? Google maakt me ook niet echt veel wijzer dus ik stuurde naar mijn zus een berichtje in de hoop dat ze nog wakker was. Ze stuurde dat zij dit nooit had gehad en ik Hanne beter kon sturen. Dat had ik ondertussen ook al gedaan maar een normaal iemand slaapt op dit uur dus Hanne ook. Dan heb ik Kendra gestuurd, zij kan op elk moment bevallen dus vroeg ik of zij dit ook had gehad. Ze had daar nu wel wat meer last van maar nooit zo vroeg gehad. Ze zei me om te bellen naar het ziekenhuis als ik ongerust was.
Goh ja ongerust en niet ongerust. Het is maar wat slijm maar als je dan Google begint af te gaan verlies je deze als je moet gaan bevallen en eums dit ventje gaat nog eventjes blijven zitten hoor. Na lang nadenken in alle stilte toch maar naar het ziekenhuis gebeld, ik wilde mijn ouders ook niet ongerust maken voor niks.
De mevrouw aan de andere kant van de lijn was zeer vriendelijk. Ze luisterde en stelde me al dadelijk gerust dat dit helemaal geen kwaad kan enkel als er krampen en of bloed zou bij zijn moest ik me zorgen maken. Oef nu kan ik rustig mijn oogjes toe doen en genieten van mijn klein ventje dat weer lekker actief is in mijn buik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten