Mijn eerste cyclus

En is het zover!!! Ik kwam thuis van het werk en zoals elke dag ga ik als eerste naar het toilet en ja ze zijn begonnen!!! Hoe blij kan je zijn dat je regels doorkomen? Maar dan de vraag is dit wel normaal? Ze zouden normaal pas volgende week zondag moeten doorkomen, wat als het niet goed is? Of kan dit? Ik heb jaren de pil genomen en de voorbije maanden heb ik altijd op de juiste dag mijn menstruaties gekregen, waarom nu al zo vroeg? Of is kan dit en moet ik er mij geen vragen bij stellen? Waarschijnlijk als ik er niet mee bezig zou zijn zullen ze ook niet altijd de juiste dag doorkomen dat dat ze eigenlijk moeten komen maar dan let je daar minder op denk ik.

Dokter S. heeft me ook nog gebeld om me de resultaten van het genetisch onderzoek door te geven, hieruit is gebleken dat ik drager ben van het muco gen. Ze zei me dat dit geen enkel probleem is en dat ze gewoon opzoek gaan naar een donor die niet drager is van dit gen. Je moet beide drager zijn van het gen om het door te kunnen geven dus oef! Ze gaf me dit graag mee voor als ik in de toekomst toch een partner zou tegenkomen dat hij hier dan zeker op moet getest worden. Maar ze bevestigde nog eens dat het helemaal niet erg is en dat ik hier zelf ook geen last van ga hebben, je bent enkel drager en kan het alleen maar doorgeven. Oké geen probleem dus niets om mij zorgen over te maken, toch vind ik het gek omdat er nergens in de familie spraken is over iemand met muco. Ach ja wetenschap ik zal het nooit helemaal begrijpen.Ik heb ook dadelijk een mailtje gestuurd om een afspraak te maken voor de eerste echo, ik wilde nog wachten tot morgen maar dan is het al vrijdag en hoe sneller ik weet wanneer deze afspraak kan doorgaan hoe te beter. Ook wilde ik wachten omdat ik niet zeker wist of ze echt echt doorkwamen, maar na een hele dag ben ik wel 99% zeker dat ze er zijn. Dus nu wachten op een mailtje terug met een volgende afspraak.

Ondertussen heb ik nog maar eens wat dingen gaan opzoeken over hoe zwanger geraken en zo verder. Een Osteopaat kan door bepaalde handelingen dingen beïnvloeden waardoor de slaagkans om zwangerschap groter kan zijn. Mmm toch even over nadenken en waarom niet verder wat informatie vragen aan een Osteopaat? Oké we stellen die vraag gewoon aan J. T.. J. zijn jongste zoontje gaat bij mij naar de crèche dus de ideale Osteopaat om het aan te vragen en heeft al eerder iemand geholpen op dit vlak. Dus shoot ik vraag aan hem of hij me meer informatie kan geven. Het is inderdaad zo dat er een behandeling is die het proces kan beïnvloeden met zijn woorden ‘ door de bezenuwing, doorbloeding en beweeglijkheid van de klein bekkenorganen te verbeteren is er een optimatilsering mogelijk.’ Oké gaan we dit doen of niet? Waarom niet? Kan het kwaad, ik denk het niet het kan enkel en alleen maar helpen toch? Ik mocht zeker een afspraak maken bij hem, hij stuurde mij ook zijn site door om eventueel te bekijken wanneer dit kan. Oké even laten bezinken en we zien wel. Natuurlijk heb ik er heel de avond over nagedacht en dan ook nog even over gepraat of ik dit zou doen of niet en ja waarom niet? De volgende dag zag ik Jo op het werk toen hij zijn zoontje afzetten en we hadden het er over, hij zij me dat ik gewoon maar twee keer zo moest proberen en dat ik daarna maar een afspraak moet maken. Zo twee keer proberen? Maar wat als ik nu gewoon een afspraak maak en dit me meer slaagkans kan geven vanaf de eerste keer? Ik ga het even loslaten en volgende week terug bekijken wat ik ga doen. Nu genieten van mijn verjaardagsfeestje en het prachtige weer.

En ja het mailtje met de volgende afspraak voor de eerste echo staat ook vast maandag 9/07 om 20u30 word ik verwacht ik Leuven. Ik ben zo benieuwd wat dit gaat geven!!!

Wachten op mijn menstruatie

Nog nooit in mijn leven heb zo zitten wachten op mijn menstruaties tot nu. Ik zou willen dat ze morgen al doorkwamen zodat ik met mijn eerste inseminatie kan starten. ik vraag me nu gewoon af wat ik er allemaal moet voor doen? hoe gaat het verlopen? of het goed gaat verlopen? ik zal nog 14 dagen moeten wachten tot mijn volgende menstruaties, gelukkig komen er leuke dagen aan zoals mijn 30^ste verjaardag volgende week zaterdag met een BBQ voor de familie en s’ avonds party met vrienden en het wordt prachtig weer op mijn verjaardag!!! 

Ik weet dat ik nu gewoon moet wachten, geloof me het wachten duurt echt lang maar ik kan toch niks forceren enkel wachten. Dus ik ga me de volgende weken amuseren en er niet al te veel bij stil te blijven staan, ook al gaat er geen dag voorbij dat ik er niet aan denk of mee bezig ben.

Het laatste onderzoek voor de start

Dinsdag 19 juni om 9u15 werd ik weer verwacht in het centrum LIFE deze keer voor het grote onderzoek van mijn baarmoeder en eileiders.Ik ging mijn zus ophalen en omdat zij de vorige keer voor een lunchke had gezorgd was het nu mijn beurt. Dus op tijd op staan voor om 7uur in de bakker te zijn, dan door naar Beringen om mijn zus op te pikken. Rond 7u45 vertrokken we richting Leuven, het was niet druk op de weg tot we een 10km verwijderd waren van onze afrit. Daar stonden we stil wegens werkzaamheden aan de weg. Toch enige lichte paniek maar we hadden nog tijd. Eenmaal aangekomen aan de parking bleek deze volzet te zijn. Doeme Doeme en ik ken hier niks in Leuven waar moeten we dan onze auto kwijt? Het enige wat we konden doen was maar verder rijden en hopen dat we parking vonden. Oef al snel vonden we parking aan de kant van de straat maar waar staat die parkeermeter? Wat een zoektocht!!! En ik moest hoognodig naar het toilet en niet alleen plassen. 
Ik had zo een zenuwen en dan dit er nog bij sloeg het helemaal op mijn darmen en stel u voor dat ik geen tijd genoeg meer had om rustig naar de wc te gaan? Dan lag ik daar mee mijn benen wijd hopen dat ik alles kon ophouden. Wat een mens al niet denkt in stresssituaties.

Om 9u00 kwamen we binnen in het centrum, tijd voor ons ontbijt hadden we niet dus mijn zus had het onderweg opgegeten, ik had toch geen honger en had te veel zenuwen om iets te eten. Na het aanmelden ben ik dan ook direct naar het toilet gegaan, wat een opluchting!!! Niet veel erna werd ik geroepen, dokter S. had ondertussen ook de resultaten van mijn bloed en wilde deze eerst overlopen, ik dacht oei er is iets niet goed. Ik ben niet immuun voor toxoplasmose maar de rest is in orde. Ze vertelde me ook dat mij anti mullerian hormoon waarden voor mijn leeftijd wat een de lage kant zijn, oei en wat houd dat in wat is dat? Dit zijn dus mijn eicelreserves het is dus goed dat ik nu die keuze heb gemaakt en niet op nog latere leeftijd want dan was misschien moeilijk geweest om zwanger te geraken. Oké dus ik dacht in mezelf dat is dan nu geen ramp? Of toch wel? Betekend dat dan dat ik nu ook moeilijker zwanger zou raken? Ach waarom heb ik die vragen toen niet gesteld gaat er nu door me heen maar ik was te gefocust op dat onderzoek. 
Na het gesprek nam ze me verder mee naar een cabine waar een schort klaar lag die ik mocht aantrekken. U broek en slipje mag je uitdoen en dan deze schort aantrekken, u t-shirt mag je aanhouden maar best goed hoog trekken anders wordt het nat. Komt dat water zo hoog dacht ik bij mezelf? Amai dat gaat de moeite zijn. Er lagen ook van die sloefkes voor aan te trekken toen ze mij terug kwamen halen vroeg ik of ik deze ook moest aandoen, best zeiden ze de vloer kan nogal nat zijn. Eums oké hoe zitten die dingen in elkaar? Ik vond de ingang niet om mijn voet erin te steken en dan zo krom staan met mijn kont bloot ook geen schoon zicht hoor. Dokter S. zag denk ik dat ik me ongemakkelijk voelde en vertelde me dat ze ooit een man had gehad die zo binnen kwam met een van die sloefjes over zijn hoofd getrokken. Ja zei ze daar sta je dan als professionele en je kan dat niet maken om er niks van te zeggen. Dus mijn geval viel dan best nog mee denk ik. Oké ik mocht op de tafel gaan liggen die al klaar wat gemaakt met verschillende doeken op voor het water op te vangen, ik vond het maar een heel eng kamertje precies een martelkamer, maar zowel de verpleegster die zotte van mij het bloed trekken als de gynaecologe dokter S. stelde me al snel gerust. We gaan alles stap voor stap uitleggen en zeggen wat we gaan doen. Eerst gaan we het water inbrengen dat ga je voelen, oké dat viel best nog mee buiten dat het koud das voelde ik niks. Dan is ze met een camera naar binnen gegaan en ik kon alles goed meevlogen op het scherm naast me, wel raar op je eens langst de binnen kant te zien. Het was geen prettig gevoel maar heel veel pijn deed het niet. Zo nu heb je het ergste gehad zei ze. Nu enkel nog eens kijken. Dokter S. zetten de klem derop en ik dacht toen het ergste is voorbij en dit dan? Man My god wat doet dit pijn!!! Ik kreeg het zo warm pff goed dat dit maar enkele minuten duurde. Wat ze toen gezegd heeft weet ik niet want ik was zo bezig met de pijn te verbijten. Hierna was alles gedaan, ik wilde rechtstaan maar dat mocht nog niet voor ik een grote lap papier kreeg om het water op te vangen. Daar stond ik met het papier tussen mijn benen, Eums moet ik dit hier in de vuilbak doen? Neem het maar mee zei ze. Dus daar stapte ik als een pinguïn met het papier tussen mijn benen terug naar mijn cabine waar ik mijn kleren terug mocht aandoen. Zo alles achter de rug en alles is in orde oef. Om 9u15 werd ik er verwacht en om 9u27 was ik al terug buiten wat gaat dit snel, maar daar leek het wel een eeuwigheid te duren. Ik ben blij dat nu al de onderzoeken achter de rug zijn. Nu is het wachten op mijn volgende cyclus en dan kan er een afspraak worden gemaakt wanneer de echo zal plaats vinden om te kijken of de inseminatie de dag erna kan plaats vinden. 


Ik dacht dat ik het spannendste allemaal al had gehad tot nu maar ik denk dat het spannendste nu pas begint...

Wat nu?

Wat staat er mij vandaag te wachten wat gaan ze doen? Welke informatie ga ik allemaal krijgen?

Om 18u10 werd ik bij dokter S. verwacht, ik vertrok samen met mijn zus weer ruim op tijd naar Leuven. Je weet maar nooit wat voor file er is op deze Belgische wegen en met al die werken. Zoals de vorige keer weer veel te vroeg daar maar dat was geen probleem mijn zus had gezorgt voor een lunchpaketje. Daar hebben we in de ondergrondse garage van gesmuld en lekker dat het was. Hierna zijn we maar naar het centrum gegaan, waar ik al vroeger werd vergeholpen dan het afgesproken uur.

Ik werd geroepen door een andere vrouw die ik niet kende, wat moet ik bij haar gaan doen? Wie is zij waar is dokter S.? Ze leide me naar een kamertje en vertelde me wat we gingen doen, ze was verpleegster en er moest bloed getrokken worden. Het was echt een hele vlotte en grappige vrouw. Tijdens de bloedafname hebben we heel wat gelachen, er moesten zoveel buisjes gevuld worden en natuurlijk maakte ze hierrond een grapje; bij klachten moet je bij de dokter zijn ik voer enkel en alleen maar hun opdrachten uit. Het waren er echt wel veel maar het verliep vlot. Na de bloedafname moest ik terug even in de wachtruimte gaan zitten. 

Nog geen 10minuten later werd er opnieuw mijn naam geroepen deze keer door dokter S. . Ze zei me dat ze me al eerder had geroepen maar dat de verpleegster sneller was, dat is normaal niet de gang van zaken maar ik was er toch al en moest ik niet zo lang wacht.  Ze legde me uit waarom er zoveel buisjes nodig waren ze testen me op alle dingen die de inseminatie of zwangerschap kan beinvloeden en welke genen ik juist heb, Oké goed dat weten we dan ook al. Ik dacht eigenlijk dat er vandaag nog wat onderzoeken zouden plaats vinden maar dat was dus fout gedacht, dokter S. gaf me verder nog wat uitleg. Ik moet nog één onderzoek doen voor ik van start kan gaan, het onderzoeken van mijn baarmoeder en eileiders. Ze vertelde met dat dit niet zo een aangenaam onderzoek is en dat ik best een pijnstiller kon innemen voor ik kwam zodat ik me meer kon ontspannen. Echt gerustgesteld voor dit onderzoek was ik niet maar het moet en we zullen het nemen zoals het komt. 

Dan kwam het dokter S. vertelde me; als dit onderzoek in orde is kan je u volgende cyclus al starten, eums volgende cyclus in juli? Ze zag aan me dat ik er wat van verschrokken was en zei me als het te snel gaat mag je het gerust aangeven maar waarom zou je wachten? Ik vroeg aan haar maar is er dan geen soort wachtlijst voor de donor? Of iets? Nee zei ze met een vragende blik. Ja wist ik veel hoe of wat, dit is voor mij de eerste keer! Oké dus we starten misschien in juli als alles in orde is. JULI!!! ze zei me dat ik dus best ook al foliumzuur kon innemen, daar kwam weer een vragende blik van mij naar haar toe. Oké zei ze je weet dus niet wat het is? Eums nee hoe moet ik dit nu weten foliumzuur? eums nope niks. Dit blijkt dus gewoon een vitamine te zijn dat de kans op een kindje met een openruggetje moet verminderen. Oké dan nemen we dat wel vitamines kan nooit geen kwaad.

Ik zou voor de inseminatie ook nog een spuit moeten zetten, jep een spuit bij mezelf in mijn bil? Ze vroeg of ik dit wel al eens had gedaan. Ja ik zet wel elke dag een sput hoor nee dus en het gedacht alleen al lijkt me zo raar en beangstegend. Hoe werkt dat ga ik dat kunnen? Ze zei me dat ze me tegen dan het wel uitlegt hoe ik dit moet doen en me er nu nog geen zorgen moest over maken het komt wel goed. Dus op naar de volgende afspraak op 19juni.