Toch een keizersnede

Even geleden dat ik nog iets gepost heb op mijn blog, maar zoals ze zeggen geen nieuws is goed nieuws.
Ondertussen heb ik ook al wat meer vat op mijn zwangerschapsdiabetes, ook al ben ik soms wat te streng volgens de diëtiste. Na de vorige afspraak mocht ik vanaf nu mijn waardes en eetdagboek via mail doorsturen zodat ze op afstand kunnen volgen hoe het gaat. Vorige week heb ik mijn eerste mailtje gestuurd en daarop kreeg ik het antwoord dat ik heel goed bezig was en mijn waardes heel goed waren maar dat ik 's middags wel wat meer dan enkel griekse yoghurt moest eten. Zo gezegd zo gedaan en dus af en toe eens brood geprobeerd en mijn waardes bleven nog goed oef.
Af en toe gaan ze nog eens tegen de 120 aan en ja dit mag maar ook niet te veel dus ik ben blij met hoe het nu allemaal loopt.

Gisteren moest ik terug op controle bij dokter St. hier keek ik al enkele dagen henen uit omdat ik wist dat ze mij een datum kon geven wanneer ik mijn wondertje op de wereld mocht zetten en op welke manier. Zou het toch keizersnede zijn of ingeleid? Langst de ene kant hoopte ik ergens nog op een gewone bevalling omdat ik wel wil weten wat dit inhoud. Niet dat ik naar de pijn uitkijk maar het is natuurlijk nog anders dan een keizersnede. Heel erg zou ik het ook niet vinden als het toch een keizersnede zou zijn, want ik ben hier wel al op voorbereid dat dit erin zit.

Ik moest om 16u30 in het ziekenhuis zijn, de vorige afspraken waren wat uitgelopen maar dat vond ik niet erg want in de wachtzaal had ik een leuke babbel met een oudere dame, ze vertelde in geuren en kleuren over haar bevallingen. Ze had ook een keizersnede gehad en verkoos deze toch boven een natuurlijke bevalling ook al had ze achteraf natuurlijk een iets langer herstel. Midden in ons gesprek werd ik geroepen door dokter St. dus ik nam vriendelijk afscheid.

Er liep een stagiaire mee vandaag bij dokter St. ze vroeg mijn toestemming of het oké was dat ze even mee volgde, natuurlijk had ik daar geen problemen mee. Ze vroeg me hoe het ging en met de suikers, ik zei dat het wel goed ging en ik blij ben dat ik mijn suikers onder controle heb. Daarna nam
Dokter St. even plaats aan haar computer en vertelde me wat we vandaag gingen bekijken. Zoals we de vorige keer hebben besproken gaan we vandaag kijken of het een keizersnede wordt of niet, indien dit niet het geval is plannen we wel een datum dat je wordt ingeleid ging dokter St. verder. Hierna mocht ik mij klaar maken voor een inwendig onderzoek, dokter St. legde me uit via de echo wat er te zien was, ik kon er zelf weinig uit maken. Ze toonde me tot waar de placenta nog kwam en daaruit kon ik ook opmaken dat het toch een keizersnede zou worden.

Daarna ging ze ook nog eventje naar mijn wondertje kijken hoe hij het deed en vooral hoe hij gegroeid is. Ze keek en zag dat het goed was, het is geen te grote baby meer zei ze u ventje heeft ons goed gealarmeerd en je doet het super zei ze. Ik was zo blij toen ze zei dat hij niet meer te groot was en goed binnen de curve zit, 2kg700 is hij ondertussen.

Na de controle nam de stagiaire nog even mijn bloeddruk en mocht ik mijn kleren terug aandoen en plaats nemen aan haar bureau. Dokter St. ging ondertussen al eens kijken wanneer ze mij kon inplannen voor de keizersnede uit te voeren. Toen ik plaats nam zei ze me dat het wat druk was maar dat ik toch absoluut de voorrang krijg. Ze plande een voorlopige datum, maar moest dit eerst maandag even bespreken om andere te verzetten. Ik dacht ooh nee ik krijg nu nog geen datum mee vandaag en daar keek ik nu net naar uit om te weten wanneer het zou zijn. Maar ze gaf me toch een datum, deze staat nog niet vast maar eigenlijk wel zo goed als zei ze me maar ze mag hierover niet alleen beslissen daarom nog even met een vraagteken. Ze plande ook een volgende onderzoek op 31/10 dan ging ze nog eens alles nakijken en kon ze mij de datum bevestigen. Ik kreeg ook al heel wat informatie mee over de keizersnede en een invulformulier dat ik terug moet opsturen voor de ingreep.

Hierna vroeg ze hoe ik naar de keizersnede keek, ik zei haar dat ik dit al even wist dat het erin zat en dat ik blij ben dat ik dit altijd in mijn achterhoofd heb kunnen houden en niet zo ineens van het wordt keizersnede. Ze begreep me volledig en stelde me ook gerust dat het allemaal goed komt. Ik ging opgelucht naar buiten met een zo goed als geplande datum. Nog heel eventjes en heel de wereld mag hem zien, tot zolang ga ik nog van elk klein momentje genieten dat ik hem voel en nog even voor mij alleen mag hebben.