Het probleem was enkel dat ik hiervoor een potje moest hebben om in te plassen natuurlijk heb ik dat niet standaard in huis liggen dus ik wilde morgens nog snel na de apotheek op wat potjes te halen zodat ik toch kon testen. Een andere test had ik niet meer liggen helaas anders had ik deze wel gedaan en moest ik me niet zo opjagen. Vervelend als je zondagavond beslist om de volgende dag toch maar een test te doen.
Ik wilde het in alle rust doen dus ik wachtte tot iedereen het huis uit was, ik hoopte dat mijn papa rond 8u30 toch zou vertrekken naar de markt maar dan hoorde ik de stofzuiger nog en hij was nog niet direct van plan om te vertrekken. Om 8u45 ben ik maar opgestaan en heb ik me eerst gewassen in de hoop dat hij daartegen al wel naar de markt zou vertrekken. Toen ik gewassen was riep hij dat hij ging vertrekken. Eindelijk dacht ik want ik moet nog altijd eerst naar de apotheek voor een stop potje te gaan halen. Toen mijn papa vertrokken was ben ik iets erna met een natte kop ook vertrokken richting de apotheek. Op onze weg ligt er een apotheek dus gelukkig niet al te ver rijden maar natuurlijk sta je daar niet alleen en hebben de mensen voor je een hele boel vragen.
Oké ik had eindelijk mijn potjes en was terug onderweg naar huis, daar ben ik dan ook direct naar het toilet gegaan en moeite gedaan om in dat verdomd kleine potje te mikken. Boven lagen mijn testen, met het lekker warm potje naar boven gelopen en het eerste testje er een 10 sec. ingehouden. Geloof me dat stokje stilhouden kon ik echt niet. Ik heb 5 minuten gewacht maar er was niks te zien op de test zelf geen streepje van de controle, ik kreeg het al. Moest ik er nog iets aftrekken of hoe werken die verdomde stokjes. Na 10 minuten was ik het zat en stuurde ik naar mijn zus hoe die stomme stokjes werkte. Ze zei me dat dit normaal juist was, maar ze keek het even na. Ook op haar kon ik niet wachten en deed al een ander stokje in mijn potje. Deze keer verliep het anders en zag ik al na enkele minuten het test streepje en ....Ja hoor een licht streepje voor het test streepje, ik kon het niet geloven en wist ook niet of dit het wel was. Ik stuurde onmiddellijk een foto door na mijn zus. Die wist nu toch dat ik aan het testen was en ik was te onzeker om positief te zijn en wel degelijk een streepje te zien. Nadat ik de foto had gestuurd zei ze jawel hoor dat is duidelijk een streepje. De tranen liepen over mijn wangen en ik stond gewoon te beven. Is het echt waar? Is het? Die zinnen gingen enkel en alleen maar door mijn hoofd.
Niet veel later belde mijn zus zei aan de andere kant van de lijn in tranen en ik kon even ook niks zeggen. Terwijl mijn zus maar bleef herhalen het is gelukt het is gelukt! en ik enkel maar kon zeggen echt ben je zeker. Mijn zus maakte haar klaar om tot bij mij te komen.
Ik kon het niet geloven en heb enkele minuten echt zitten staren naar dat stomme streepje met het gedacht is het echt een streepje? Dan ben ik me verder gaan klaar maken, dit ging heel traag want ik wist gewoon met mezelf geen blijf. Wat moet ik doen?
Toen kwam mijn mama thuis en daar stond ik in de keuken met het stokje in mijn handen en tranen in mijn ogen. Mama vroeg direct wat is er? Ik antwoorden mijn zus zegt dat ik zwanger ben maar ik weet het niet. Mama zei direct dat is toch goed nieuws, maar ik wist het nog niet goed. Enkele minuten daarna kwam mijn zus eraan, ze nam direct het stokje vast en daar gaan we weer wenen tot en met voor een stokje met twee streepjes op. Het dochtertje van mijn zus wist even niet of ze nu ook moest wenen of wat er aan de hand was maar moeke stelde haar al direct gerust dat het traantje van blijdschap waren. Mijn zus en ik hebben elkaar enkele minuten vast gehad terwijl de tranen bleven stromen, toen pas besefte ik dat het misschien wel goed zat.
Ja misschien omdat de testdag nog twee dagen verwijderd is en het dus nog alle kanten op kan gaan. Gaat de waarde stijgen en goed stijgen of niet. Dat blijft nog even een raadsel maar het ziet er goed uit en dat geeft me enorm veel hoop dat het woensdag ook wel goed zal zijn. Ik mag dus voorzichtig blij zijn zoals ze zeggen en dat ben ik heel voorzichtig blij.
Ik heb ook een berichtje met foto naar Hanne doorgestuurd om wat meer bevestiging te hebben en die onzekerheid die ik heb/had wat meer weg te nemen, ze zei me direct dat dit een roos streepje was en het goed zat. Dit stelde me nog wat meer gerust dat het toch goed zit en het streepje duidelijk te zien is voor andere.
Hierna moest ik natuurlijk gaan werken, in de auto heb getwijfeld om het te vertellen aan iemand van mijn collega's maar ik vond het zelf nog wat te vroeg om het te zeggen. Dus ik heb veel keer moeten slikken vandaag om het voor mezelf te houden vooral omdat ze er ook naar vragen hoe het juist zit en of ik al iets voel of zo. Het heeft echt verschillende keren op mijn lippen gelegen maar ik wil het nog even voor mezelf houden tot ik echt zeker ben dat alles goed zit en dat is na woensdag hoop ik. Tot dan ben ik even een kleine leugenaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten