Ik heb gisteren nog een test gedaan van het kruidvat, omdat de eerste test die ik van mijn zus had gekregen fout was gegaan was ik toch nog niet 100% zeker dat het echt wel goed zit. Maar deze gaf onmiddellijk ook al een plusje aan, wat was ik blij dit te zien.
Vandaag terug naar leuven voor de officiële bloedtest. Ik moest er vroeg zijn dus uitslapen ging niet en eigenlijk kon ik ook niet zo goed slapen dus ik vond het niet zo erg om zo vroeg te vertrekken. Ik was dus weer ruim op tijd in Leuven, rond 7u45 was ik al op de afdeling van het Life centrum. Aan de balie was er niemand te zien dus belde ik even en er kwam onmiddellijk iemand naar me toe. Het was de verpleegster die ook bloed afnam. Ze vroeg me naar mijn naam en toen mocht ik plaats maken in de wachtzaal. Nog voor 8u00 riep ze me binnen voor de bloed afname. Ze vroeg me hoe het ging en hoe de terugplaatsing en de dagen erna verlopen waren. Goed goed zei ik en ik denk dat het goed is gegaan mag ik uitgaan van de urine test. Ik voegde er nog aan toe dat ik niet kon wachten tot vandaag en dat begreep ze volledig!! Ze zei me dat de urine testen ook wel goede resultaten gaven en ik was al direct weer een pak rustiger.
Na de bloedafname hebben we het nog even gehad over mijn immuniteit omdat ik toch in een kinderdagverblijf werk. Ze stelde me wel wat gerust maar toch ik ben zo bang om nu iets op te lopen, er zijn deze periode zoveel zieke kindjes met snotneuzen en diarree. Extra mijn handen wassen meer kan ik niet doen. Ik vroeg haar ook nog even wat ik moest doen als de test positief was dan was ik toch al wat voorbereid op wat gaat komen. Ze zei me dat er dan volgende week nog een bloedafname zou volgen en de week erop de eerste echo. Amai zo snel dacht ik, moet ik dan dokter S. mailen? Dat was niet nodig omdat er toch nog een bloedafname plaats vind en ze daarna een afspraak maken voor me.
Na de bloedafname ben ik naar huis gegaan, ik had de rest van de dag vrij genomen. Ik ben terug in mijn bed gaan liggen omdat ik zo slecht geslapen had en eigenlijk heel moe was. Maar echt veel slapen kon ik niet want ik zat te wachten op het telefoontje met de uitslagen van de bloedafname. Ook al wist ik dat het positief zou zijn de hcg waarde is toch zo belangrijk. Ze gingen me iets in de late voormiddag bellen wat is dat iets in de late voormiddag? 10u00 of 12u00?
Om iets voor 11u00 kreeg ik telefoon van de verpleegster. Ja zei ze je waarde zitten goed je bent zwanger, volgende week Woensdag om 8u15 wordt er een nieuwe bloedafname gepland om alles te controleren.
Nadat ze uitgesproken was wilde ik toch graag mijn hcg waarde weten deze was 210. Wauw dacht ik 210? De meeste die een eerste bloedafname hebben gedaan zitten meestal aan 100. Ik was echt blij maar kon het nog altijd niet geloven dat het eindelijk was gelukt.
Ik realiseerde me dat ik vorige jaar rond deze tijd ben gestart met alles in gang te zetten om mijn wens waar te maken exact een jaartje geleden, hoe gek is dit? En toch lijkt het een eeuwigheid dat het geduurd heeft. Al die emoties de ene teleurstelling na de andere, telkens opnieuw me bij elkaar rapen om er terug voor de gaan. En nu 5 inseminaties, 2 operaties en 1 ivf poging verder ben ik zwanger. Ik mag van geluk spreken dat het maar een jaartje heeft geduurd ook al was het een hele zware tocht. Vele zijn er jaren mee bezig om hun wens in vervulling te zien gaan. Dus ik ga niet klagen en zagen over mijn traject want de mijne is vervuld. Ook al ben ik op dit moment nog elke dag bang, bang dat er toch nog iets mis kan gaan. De eerste maanden zijn nog zo cruciaal maar na de eerste echo zal ik al wat meer op mijn gemak zijn hoop ik. Nu is het wachten wachten op de eerste echo.
Ik heb deze blog niet onmiddellijk online gezet omdat ik graag op een andere manier wil delen dat ik zwanger ben, hoe of wat dat weet ik nog niet en wil ook graag de eerste echo afwachten tot ik ook gerust ben dat het goed zit. En nu ga ik genieten, genieten van die eerste kwaaltjes en van de rust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten