Genieten!!!

Vandaag werd ik om 13u00 verwacht in Herentals voor een zwangerschapsmassage en echo’s van mijn wondertje. Een vervroegd verjaardagscadeautje van mijn zus en mijn ouders. 

Een hele week heb ik hiernaar uit gekeken, eindelijk kon ik mijn wondertje nog eens bekijken. Al wist ik niet wat ik moest of kon verwachten. 

Ik was zoals altijd ruim op tijd en mocht bij mijn aankomst nog even wachten. Ik hoorde dat ze achter het doek nog bezig waren met een andere dame. Niet veel later kwam deze met haar man en zoontje naar buiten gewandeld. Toen was het mijn beurt, alé ja ik heb nog een 5 minuutjes moeten wachten zodat ze alles in orde konden maken voor mij. 

Toen kwam Paulien van babyspa mij halen, ik had ze al eerder een keertje ontmoet toen mijn zus met Ferris naar de babyspa was geweest. Net zoals toen werd ik zeer vriendelijk onthaald, ik voelde me dan ook onmiddellijk om mijn gemak. Ze vroeg me of het goed was dat we eerste de echo’s gingen nemen en daarna de massage. Natuurlijk vond ik dat goed want ik wilde mijn bazeke zo graag zien dat ik niet meer kon wachten. 

En daar was hij en wat was hij prachtig!!! Ik werd weer opslag verliefd. Het is nu echt al een hele kleine mini baby zo zalig om te zien en vooral de bewegingen die hij maakt te kunnen volgen is geweldig. Ook al wilde hij niet altijd even goed op de foto. Zijn handjes bedekte vaak zijn gezichtje en hij lag met zijn poep in de lucht waardoor zijn benen dus ook soms in de weg zaten. Hij liet wel goed zijn dat hij een jongetje was hihihi zo geweldig. Eerlijk ik kan niet beschrijven wat ik op zo een moment voel. Wat ik wel al weet is dat ik al zoveel voel voor dat bazeke, hij heeft liefde in mijn leven een betekenis gegeven. Ik vond het jammer toen de echo’s gedaan waren maar ja je kan moeilijk uren blijven kijken. 

Na de echo’s mocht ik terug in plaats nemen op de stoeltjes vooraan zodat ze alles kon klaar zetten voor de massage, Paulien bleef met me praten ook al zag ik haar niet meer maar dat vond ik niet zo erg, tijdens de echo’s is er ook wel wat gebabbeld geweest maar dat ging natuurlijk alleen maar over de beelden en af en toe eens iets anders. Toen ze klaar was kwam ze even zeggen dat haar collega me binnen enkele minuutjes kwam roepen. Ik wist niet dat iemand anders de massage ging doen, niet dat ik dit erg vond.

Na enkele minuten riep de collega van Paulin me bij haar. Ze zei me dat ik alles mocht uitdoen, de keuze of ik mijn bh wilde aanhouden liet ze aan mij over daarna mocht ik plaats nemen op de tafel. Ze liet me even alleen zodat ik me rustig kon klaar maken. Op de tafel had ze ook een handdoek gelegd zodat ik mezelf kon bedekken. Na enkele minuutjes was ze al terug en was ik er helemaal klaar voor. Ik had mijn armbandje aan en ze vroeg met of ik deze ook nog kon uitdoen omdat de massage echt over heel mijn lichaam ging zijn. Dat had ik niet verwacht, ik had in gedachten dat ze vooral mijn buik ging doen en misschien mijn rug ofzo. Nee nee ze begon bij mijn linkse been, van boven tot aan mijn tenen, dan het volgende been, vervolgens mijn armen, buik, rug, hoofd tot zelfs in mijn haren. ZALIG!!! Ik geef toe in begin was het even wennen omdat het al zolang geleden was dat ik een massage had gekregen, maar na het eerste been was het gewoon genieten! Zalig genieten. 

Rond 15u00 was het afgerond en ik was helemaal ontspannen. Ze heeft me toen weer eventjes alleen gelaten zodat ik me mijn kleren kon aantrekken. Ik moest wel heel nodig naar het toilet dus toen ze terug kwam heb ik even gevraagd of dit kon, was ik blij dat ik kon gaan. Tijdens de massage vooral toen ik moest draaien van kant voelde ik al van ooh nee ik moet sewwes nodig naar het toilet en ja toen ik de tafel afkwam wist ik dat ik dit niet kon ophouden tot thuis. 

Zo het zat erop jammer genoeg, ik vroeg haar nog of ze wist wanneer ik best terug kwam voor een volgende echo. Dit moest ze even navragen bij Paulien, toen ze terug kwam mocht ik haar even volgen tot bij Paulien die samen met mij direct bekeek wanneer we een volgende afspraak konden plannen. 24 augustus mag ik terug gaan om weer mijn prachtig bazeke te mogen bewonderen, ik kijk er nu al naar uit. 

Paulien zei me nog dat ze de echo’s direct ging mailen en nog enkele via de post ging versturen. Ooh wat was ik benieuwd naar de foto’s, toen ik in de auto stapte had ik de mail al ontvangen met 90 bestanden!!! Wauw, dat wordt veel kijk plezier. Thuis heb ik ze één voor één bekeken en ook eentje afgedrukt voor in mijn kadertje, nu staat hij hier te blinken op mijn nachtkastje. 

Dank je wel babyspa!!! 

Doktersbezoek

Pfieuw wat is het warm, ik kan sowieso al niet goed tegen de warmte en nu ik zwanger ben zwel ik enkel en alleen maar op door de warmte. Enkels, wat zijn dat? Dat heb ik voorlopig even niet meer alé je ziet ze niet.

Gisteren een dagje gaan uitwaaien aan de zee, wat deed dat goed maar het was wel wat frisser dan verwacht. 18 graden en heel veel wind, maar het was een leuk dagje. Enkele dagen geleden had ik echter last van mijn teennagels, te kort afgeknipt en ja dan groeien ze in. Ik had dit goed verzorgd en dacht dat het wel ging genezen. Na een dagje zee had ik enorm veel pijn van mijn teentje, de push kwam eruit en mijn teentje was opgezwollen en rood. Veel kon ik er niet aan doen, dan wachten tot ik vandaag na de dokter kon gaan.

Slapen was een hel deze nacht, wat een warmte en mijn teentje bonkte de hele nacht maar door. Ik denk dat ik bijna elk uur van de nacht heb gezien. Ik vond mijn draai echt niet in mijn anders zo zalig bed. De kindjes van mijn zus waren blijven slapen en om 6u00 stond Louke al aan mijn bed te babbelen. Metie ik heb een nieuw bed mooi hé, zzz ja hoor heel mooi alleen jammer dat je er nu zelf uit kan dacht ik. Hihihi ach ja echt slapen zat er nimmer in dus zijn we maar opgestaan. Om 7u00 werd Ferris ook wakker en hebben we ze klaar gemaakt om naar de crèche te gaan.

Hierna kon ik na de dokter met mijn stomme teen. Het was niet echt druk bij de dokter maar toch moest ik zoals altijd wel eventjes wachten. Maar in de wachtzaal werd er wat gebabbeld en dan gaat de tijd sowieso al sneller. Toen riep dokter Camps A. me binnen, zoals altijd vroeg ze wat ze kon doen voor mij en mocht ik plaats nemen op de onderzoekstafel. Ze bekeek mijn teen en zei dat het goed ontstoken was. Ze zei me dat door mijn zwangerschap de infectie sneller kon verspreiden omdat mijn bloedsomloop nu veranderd is. Dus voorlopig een goed zalfje smeren met antibiotica in en goed in het oog houden dat het niet roder wordt.

Tijdens het bekijken van mijn teen viel het dokter Camps A.
ook onmiddellijk op dat mijn voeten erg

gezwollen waren. Ze zei me dat ik zo toch niet kon blijven rondlopen en het misschien goed was om steunkousen aan te doen. Maar vandaag kon ik deze niet meebrengen, omdat mijn voeten zo gezwollen zijn kunnen ze de maat niet te goei opmeten en heeft dan niet veel zin. 

Na mijn teen en voeten onderzoek vroeg ik haar of ze nog eens naar het hartje wilde luisteren omdat het weer even geleden is. Dat wilde ze zeker doen, zoeken naar de hartslag moest ze niet want die was direct hoorbaar. Na het beluisteren heeft ze ook nog even mijn bloeddruk gemeten en mijn urine getest.

Buiten de ontstoken teen en opgezwollen voeten is alles goed en het voornaamste alles is goed met mijn klein bazeke. Weer even gerustgesteld, ik kan er weer even tegen. Hopelijk dat die teen nu ook nog snel geneest.

Hanne (vroedvrouw) komt voor de eerste keer langst

Vandaag kon ik eindelijk mijn ventje nog eens horen, alé toch zijn hartslag. 

Wat keek ik uit naar vandaag!!! Vandaag kwam Hanne Vander meer langst mijn vroedvrouw, ik vind vroedvrouw eigenlijk maar een raar woord bestaat er geen ander woord voor? Ik weet niet het klinkt gewoon raar. Ach ja ik noem Hanne gewoon Hanne en niet vroedvrouw. Iets voor 11u00 kwam ze aan, ik ken al een hele tijd, Hanne ze is een ex collega van me en we hebben mag in toch wel zeggen nauw samen gewerkt. Ik mis ze soms toch nog wel als collega, maar ja zo zie je maar hoe onze wegen weer kruisen. 

Dus ik was zeker op mijn gemak bij haar, het was een losse babbel met weer wat meer informatie wat altijd handig is. Ook werd er naar het hartje geluisterd van mijn klein wondertje, Hanne moest niet lang zoeken of ze had het al gevonden. Het ging goed regelmatig maar zoals de andere keren bij de echo’s bleef meneertje natuurlijk weer niet stil liggen. We hoorde altijd een geruis als hij tegen de dobbel (of hoe noem je dat ding?) kwam, best wel grappig. Hanne vroeg toen ook voel je dat nog niet maar jammer genoeg voel ik nog niks. Het komt wel dat weet ik maar ik kijk er toch naar uit om hem de eerste keer echt te voelen. Hanne zei me dat dit echt niet meer lang zal duren. 

Na het beluisteren van het hartje gaf Hanne me wat uitleg over de spulletjes die ik al kon voorzien. Ik ben er nu ook uit dat ik borstvoeding ga proberen te geven. Hanne zei me ook als het lukt lukt het als het niet lukt of het voelt niet goed kan je overschakelen. Ze gaf me hierin een goed gevoel dus jep we gaan ervoor en proberen het gewoon. 

Hanne overliep ook even of ik alles had aangevraagd wat ik moest aanvragen. Dat vond ik wel leuk zo wist ik dat ik alles in orde had gebracht. Hierna hebben we een volgende datum vastgelegd. 

Toen ze naar huis was betrapte ik me erop dat ik niet naar haar gevraagd heb. Hoe het met haar dochter is en op haar werk. Het ging enkel over de baby en mij. Ik denk nu wel niet dat ze dat zelfgemist heeft maar toch. Ik ben benieuwd hoe het met haar dochter gaat en met Hanne zelf ook, dus volgend bezoek weer wat om over te babbelen. Ik kijk alvast uit naar haar volgend bezoekje.

De ene dag ongerust de andere dag alleen maar geluk

Zoals voor mijn zwangerschap gaat er geen dag voorbij dat ik nu niet denk aan mijn zwangerschap, alé vooral aan dat klein wonderlijk ventje dat aan het groeien is. Er zijn sommige dagen dat ik ongerust ben omdat er nu nog niks te voelen is en mijn zwangerschap-kwaaltjes zijn ook zo goed als voorbij. Ik ben nu vooral heel moe als ik opsta ben ik al moe van gewoon uit mijn bed te komen en dan eenmaal aangedaan en opgefrist moet ik even gaan zitten om te bekomen. De kleinste dingen kosten me veel moeite maar ja ik moet niet gaan werken en kan alles dus op mijn tempo doen.

Ik voel mijn wondertje ook nog niet, alé ik weet het eigenlijk niet soms voel ik wel iets maar dan ga ik er van uit dat dit mijn darmen zijn. Hoe voelt dat aan zo een klein wezentje in je buik? Ik heb er geen idee van. Ik zal blij zijn als ik hem eens echt voel, dat hij eens een goeie trap geeft om duidelijk te maken dat hij er zit. Ik vraag me af of elke zwangere vrouw dit gevoel heeft of het maar bij enkele is die zich toch vaak afvragen of alles nog wel oké is daarbinnen? Ik denk dat de ongerustheid echt pas helemaal weg zal zijn als hij eenmaal geboren is en dan nog komen er dan weer andere dingen waar ik me ongetwijfeld ongerust zal bij voelen. Ik geniet ook hoor het is niet dat ik elke minuut van de dag ongerust ben dus het valt best nog mee.

Het duurt nu ook gewoon ontzettend lang voor ik terug naar dokter St. moet gaan, heb pas 7 juli terug bij haar een afspraak voor de 20 weken echo. Hanne mijn vroedvrouw komt ook nog langst haar mag ik nu donderdag verwachten. Ik ben wel benieuwd wat zij allemaal komt doen.

Ik kijk er alvast naar uit om mijn wondertje nog eens te mogen horen en te zien. Hopelijk gaan deze weken heel snel voorbij.