07-02-2020

Vraag het me vrijdag nog eens





Eerste werkweek zit erop en wat is het leuk om terug te gaan werken maar toch ook wel zwaar. Ik heb het niet onderschat werk en mama zijn maar ik ga niet zeggen dat het altijd even makkelijk is om alles alleen te moeten doen. Baz doet het super goed en ik ben super trots als mama van Baz en ik ben ook wel trots op mezelf dat ik het allemaal wel kan en in de eerste plaats er voor mijn zoontje ben! Want ja ik ben nu in de eerste plaats mama van Baz en als de rest komt hierna.



Maandag was de crèche helemaal versiert en op de deur stond in het groot geschreven 'Welkom terug Jana'. Zo leuk om zo terug te gaan werken. Traantjes kwamen er zeker aan te pas.



Mijn peutertjes zijn niet meer dezelfde, andere pracht exemplaartjes die super maar dan ook super flink zijn en goed reageren op mij. De meeste kennen mij niet want toen ik gestopt was waren dit nog baby'tjes dus ik vind het heel leuk dat ze positief reageren op mij. Er zijn er natuurlijk wel die wat meer tijd nodig hebben om aan mij te wennen maar dat is helemaal oké en ik probeer ze dan ook op hen tempo aan mij te laten wennen. Als ze niet door mij verluierd willen worden dan is dat maar even zo. Maar hoe braaf zijn ze allemaal!!! Echt zo een zalig groepje om terug in te starten, stuk voor stuk prachtige kindjes. Ook ouders verwelkomen mij met open armen terug en dat is zo leuk. Ze vragen naar hoe het met ons gaat en of het wat gaat zo terug werken en of het niet vermoeiend is. Ik heb hen gezegd dat ze dit me vrijdag best nog eens kunnen vragen.

De eerste dagen verliepen echt heel vlotjes en het leek echt of ik niet weg was geweest en het zalige is dat ik Baz niet helemaal moet missen want hij zit gewoon aan de andere kant. Enkel dinsdag namiddag was moeke en vake hem komen halen in de crèche en heb ik hem wel gemist. Baz is ook nog steeds wat verkouden maar geeft hier geen kick om. Het is zo een flink zalig ventje en in de crèche horen ze hem bijna niet. Ik ben echt super trots op mijn klein Bazeke.

Vandaag zijn we vrijdag en ik ben op!!! Baz had deze morgen al wat plattere stoelgang en doorheen de dag is dat gebleven, ik heb op de middag maar even gebeld naar het ziekenhuis om te vragen wat ik best moest doen. Ze raden me wel aan om langst de kinderarts te komen omdat het morgen weekend is en Baz nog kleintjes is. Dus afspraak gemaakt direct na het werk.

Baz moest om 17u30 ook nog een flesje krijgen maar dan moesten we ook net na de kinderarts vertrekken, dus ik heb hem om 17u15 maar een flesje gegeven die hij natuurlijk op mijn gemakske ging drinken. Ik ben dan maar gestopt en dacht ik geef hem verder in de wachtzaal, maar lang heb ik niet moeten wachten in de wachtzaal.

Om 18u00 riep dokter L. me binnen en vroeg hij waarmee hij ons kon helpen, Baz had opnieuw een volle luier dus dat kwam goed uit zo kon dokter L. een staaltje nemen van zijn stoelgang. Hij hoorde zijn darmpjes ook goed pruttelen dus er was zeker iets aan de gang. Arm ventje. Baz liet het weer allemaal goed toe en lachte naar de dokter terwijl hij onderzocht werd. Echt zo een flinke zoon dat ik heb. Dokter L zei me dat hij me maandag voor de resultaten ging bellen en nu even iets moest geven tegen de diarree en afwachten. Als hij koorts moest maken dan  moet ik wel even langst spoed maar dat was nu zeker het geval niet. Dokter L. zag dat Baz zijn flesje nog verder moest drinken en ik mocht deze nog in de wachtzaal verder geven. Er zat niemand meer in de wachtzaal en dokter L. kwam ook enkele minuten later zijn bureau buiten, hij zei met dat ik gerust mocht blijven zitten omdat er sewwes toch nog patiënten kwamen. Ik ben uiteraard blijven zitten want Baz moest nog een 130ml drinken.

Ik zat met tranen in de wachtzaal want ik was OP!!! Op van weekje werken en de drukte thuis, want het is allemaal even zoeken. Baz slaapt gelukkig heel goed maar er zijn ook dagen geweest dat hij even wakker werd van zijn verkoudheid, hij viel dan weer even later inslaap maar ik geraakte niet zo gemakkelijk meer inslaap. En dan zijn er nog die nachtmerries die me 's nachts wakker houden. Ach het was mijn dagje vandaag niet.

Ik moest ook nog medicatie gaan halen voor Baz, de apotheek bij ons was dacht ik open tot 19u00, maar om 18u30 vanuit Diest vertrekken naar Tessenderlo is een hel!!! Dus ik dacht dat haal ik nooit en kan ik nog eens gaan rondrijden naar de apotheker van wacht. Om 18u50 was ik aan het fabriek in looi, ik dacht ik ga even bellen om te vragen tot hoe laat ze juist open zijn, Marijke nam op en zei ja tot 19u00, oké zei ik dan hoop ik dat ik het nog haal. Ze zei me dat ze wel open liet omdat ze toch nog even bezig was. Om 18u57 was ik er Yes net op tijd!!! Maar dan ja dat hebben we helaas niet op voorraad, ze ging voor mij even bellen of de apothekers van wacht dit misschien hadden liggen. Maar nee in geen enkele apotheker was dit op voorraad. Niks aan te doen dan maar wachten tot morgen zeker. Ooh zo frustrerend want wil mijn ventje dit vandaag al kunnen geven zodat het toch al wat kan helpen.

Thuis gekomen, heb ik Baz in zijn parkje gelegd waar hij zalig verder sliep en ik heb met tranen in mijn ogen naar hem zitten staren. Omdat hij toch zo een mooi wondertje is. Mijn geweldig, prachtig, mooi, schattig en flink Bazeke wat zie ik je enorm enorm graag!!!