Klaar voor de derde poging

Gisteren had ik terug een afspraak in Leuven voor een echo om te bekijken hoe groot de follikel is. Omdat het altijd maar een blits bezoek is van binnen en terug buiten had ik niemand gevraagd om mee te gaan, maar mijn mama zei dat ze gerust wilde meegaan en er niks mee inzat. Dus deze keer is mijn mama voor de eerste keer meegegaan naar Leuven niet dat ze daar veel kan doen dan alleen maar zitten en wachten net zoals ik. We waren een uur te vroeg daar maar omdat er nu zoveel werken aan de gang zijn richting Brussel zijn we maar zeker op tijd vertrokken. We hadden geen enkele file onderweg even wat trager gereden maar dat was het ook. Ach ja beter op tijd dan te laat denk ik dan, we zijn dan maar een uurtje in de auto blijven zitten omdat het weer ook niet veel goeds voorspelde om wat te wandelen in de buurt en om nu een uur in de wachtzaal te zitten wachten hadden we ook niet veel zin in dus was in de auto met wat muziek op de enige andere optie. We hebben 10 auto’s gezien die verkeerd naar de uitgang reden en wedde telkens op of de volgende ook verkeerd ging rijden en natuurlijk deed elke auto net hetzelfde.

Om 16u40 zijn we richting het centrum gegaan, ik melde me aan en er werd ons verzocht om nog even te wachten. Om 17u05 ging ik naar het toilet en hield de dame van het onthaal me even tegen, had ik u al aangemeld? Het enige wat ik zei was ja omdat ik nog snel naar het toilet wilde voor ik naar binnen moest. Op het toilet dacht ik bij mezelf dat dit wel heel onbeleefd was dat ik zomaar verder ging. Dus toen ik terug ging vroeg ik of alles in orde was en met een glimlach zei ze ja. Ik had om 17u00 een afspraak om 17u20 werd ik echter pas geroepen, ik wist dat ik bij een andere gynaecoloog moest gaan maar bij wie was nog een verassing, het was opnieuw dokter G. die me de vorige keer ook verder geholpen had. Oef iemand die ik ken, het is altijd leuker vind ik omdat ik dan toch meer op mijn gemak ben dan weer iemand nieuw te moeten zien. Mijn mama ging niet mee binnen ze zei dan ben je meer op u gemak, dat is wel zo maar ze mocht van mij ook gerust mee binnen. 

Ik mocht direct plaats nemen op de onderzoekstafel, er was nog geen grote follikel te zien enkel alleen maar kleintjes, ze liet me mee kijken en er was wel een andere grote bol te zien maar deze lag naast mijn eileider en was geen follikel zei ze me. Ik heb niet echt gevraagd wat het dan wel was omdat ze er ook niet echt belang aan hechte, ik dacht enkel en alleen maar wat als dit wel een follikel is en je ziet het als iets anders aan? Maar dit heb ik enkel en alleen maar gedacht, ze kent ten slotte haar werk wel denk ik, maar toch vraag ik me dit nu nog altijd af wat was dat dan? Ze zei me dat ik nog eens terug moest komen voor een tweede echo om te kijken of er een follikel gegroeid is dan. Ik vroeg aan haar of dit iets te maken had met dat ik mijn menstruaties vroeger heb gekregen maar daar kon ze niet echt vanuit gaan en zei me dat ik maar moest afwachten waarop ik antwoorden dan kan ik nu al goed afwachten, mijn geduld is al meermaals de voorbije periode op de proef gesteld en ik word er enkel en alleen maar beter in. Ik lachte even en verstond mij helemaal. Ze prikte een volgende afspraak nu donderdag om 17u45 ook in het Life centrum. Ze liet me wel nog even langst de verpleegster gaan voor bloed te prikken. 

Na 5min was ik buiten bij dokter G. dan moest ik even wachten aan het onthaal omdat er nog een koppel voor me was met heel wat papierwerk en vragen, maar na 5minuutjes had de verpleegster mij gezien en zei kom al maar mee ik kan je al verder helpen. Deze keer was het een andere verpleegster dan de andere keren, maar ze was even vriendelijk al de vorige keer de eerste vraag die ze altijd stellen en gaat het wat met je? Mijn antwoord is dan meestal ja hoor en met u? Terwijl ik weet dat ze dit vragen omdat het niet de eerste keer is dat ik daar zat en ze ook beseffen wat een invloed het heeft op je leven. Klaar gemaakt om te prikken vroeg ze welke parfum ik droeg, natuurlijk moest ik nadenken en zelf eens ruiken want welke had ik nu ook al weer opgedaan ‘Catch me’ van Cacharel zei ik maar via de bol.com besteld want is niet meer verkrijgbaar en zo ging het gesprek op gang. Na het bloedprikken kon ik terug naar het onthaal en werd ik onmiddellijk verder geholpen. De verpleegster vroeg of ik al met de ziekenkas in orde was want hier vond ze niks van terug in de computer, ik had blijkbaar ook nog geen nummer en dit werd dan ook allemaal in orde gebracht. Ik vond het wel raar dat ze dit de andere keren niet hebben gevraagd het is niet dat ik er voor de eerste keer kom. Raar maar ja bij deze is dit dan 

ook weer in orde gemaakt en kon ik terug naar huis vertrekken. 

Nu opnieuw wachten tot donderdag….

Controle gynaecoloog na tweede poging

Vandaag moest ik even naar mijn gynaecoloog S. om te bespreken wat er allemaal gaande is en wat we er kunnen aan doen. Zoals altijd is ze even vriendelijk, ze bekeek mijn bloedwaarden van voor de inseminatie en daarop was te zien dat het progesteron hormoon verhoogd was. Even nagevraagd aan Hanne wat dit juist was, het was dus een goed teken want dit wilt zeggen dat mijn baarmoeder zich klaar maakte om het bevruchte eitje in te nestelen. Het is echter niet normaal zei ze dat ik zo snel ongesteld ben geworden na de inseminatie, dus stelde ze voor om na de derde poging utrogestan op te steken. Dit zijn vaginale tabletjes die ik dus na de inseminatie smorgens en savonds moet steken, dit tot mijn regels doorkomen alé of hopelijk niet. Joepie!!! Kei leuk vooral omdat ik dan vanaf dan constant met een inlegkruisje moet lopen omdat dit afscheiding geeft. Ach ja als het helpt heb ik het er graag voor over. 

Ze stelde me ook gerust dat de derde poging gewoon kan doorgaan en ik dus niet moet wachten tot mijn menstruatie goed loopt, oef! Hier had ik wel wat bang voor, ik dacht dat ik nu een maandje moest overslagen en kijken hoe mijn cyclus ging niet dus en daar ben ik blij mee. De volgende afspraak is 27/08 om te bekijken wanneer de derde poging kan doorgaan, dokter S. vind wel jammer dat ze er zelf niet is maar ze zei als ik u laat wachten tot dinsdag is het misschien al veel te laat. Ik zei dat is geen probleem waar ik tot nu toe al ben geweest zijn heel vriendelijk. Ze zijn enkel de spuitjes vergeten en ik had er ook niet aan gedacht. Oei zei ze dat is niet leuk en ik hamer er telkens zo op bij mijn collega’s dat ze hier echt moeten aandenken. Ik maakte er niet zo een punt van heb ze gewoon bij de apotheker gaan halen en heb er genoeg nu. Maar dokter S. was er wel verveeld door. Ze zei me nog als er iets is eender wat dat ik haar wanneer dan ook altijd mag contacteren, Ik zei haar ik ben nu al terug wat gerustgesteld, de bevestiging dat het niet erg is en alles wel in orde komt had ik echt wel nodig nu en dat heb ik gekregen. Op naar de derde poging!!!

Mislukte tweede poging

De twijfel was de dag erna al snel weg, zoals ik had gevoeld kwam er inderdaad een vloed aan. Mijn menstruaties kwamen dus wel degelijk door en niet een klein beetje. Natuurlijk was ik opnieuw teleurgesteld maar ik ging er heel anders mee om dan de vorige keer. Ja er kwam opnieuw wat tranen omdat het weer niet gelukt is maar het gevoel was anders, misschien omdat ik nu niet twee weken bang hebben moeten zitten afwachten op een test of mijn menstruaties? Ik ben wel enorm in de war omdat ik niet begrijp dat ik nu al ongesteld ben normaal moeten ze nog een weekje uitblijven. Dus ik heb gemaild naar dokter S. gestuurd met de vraag of dit wel normaal is, ze mailde me diezelfde dag nog terug dat ik best langst kom om te bespreken wat we gaan doen. Ik vond het wel een beetje beangstigend niet wetend wat er nu weer gaat komen en waarom die verdomde menstruaties er nu al zijn. Morgen word ik verwacht bij dokter S. haar thuispraktijk en dan zal ik wel weer wat meer weten. Nu even afzien van mijn hevige menstruaties...

Een week na de tweede poging

Vandaag zijn we exact een week later na de tweede poging, gisteren voelde ik me al raar het eten smaakte me niet en had ook totaal geen honger. Toen ik vandaag naar het toilet ging had ik wat licht rozig bloedverlies en heel veel last van menstruatiekrampen. Maar de echte menstruatie bloedingen blijven uit, het gevoel dat er precies elk moment een vloed kan komen is wel degelijk aanwezig en een heel ambetant gevoel. Het is ook veel te vroeg om ongesteld te worden wat weer alles in de war brengt, kan dit door de hormonen komen? Ik heb echt geen idee. Het liefst van al zou ik nu graag hebben dat ze gewoon doorkomen en niet te lang op zich laten wachten zodat ik naar mijn gynaecoloog kan mailen voor een volgende afspraak en dat dit ambetant gevoel weg is. 

Voor de zekerheid ga ik morgen een mailtje sturen naar dokter S. wat er allemaal aan de hand is ook al komen ze niet helemaal door, misschien heeft dit invloed op mijn volgende poging en dan ben ik ook al weer op de hoogte als er nog een teleurstelling komt dat deze misschien niet kan doorgaan hierdoor. Ik heb ook even na Hanne gestuurd of zei misschien wist hoe dit kan, ze wist me te vertellen dat ze dit ook aan de hand had maar toen was ze zwanger, dus ze zei ook dat ik best even naar informatie vraag bij mijn gynaecoloog.

De tweede poging

Vandaag 8/08 terug naar het Heilig Hart ziekenhuis voor de tweede poging. Het was niet druk op de weg dus waren we weer ruim op tijd voor de afspraak. Zoals de vorige keer moest ik me ook opnieuw inschrijven, deze keer zat er maar één iemand voor mij. Er zullen niet veel afspraken door gaan op de middag dus dat was wel handig dat ik niet te lang moest wachten. Ik moest terug even zoeken waar ik juist moest zijn maar eenmaal op de juist verdieping wist ik het weer. Ik was deze keer samen met mijn zus die bijna op het laatste van haar zwangerschap is en dus geregeld naar het toilet moet. Dus eerst nog een toilet stopje gedaan voor we naar de afdeling gingen.

 

Om 12u10 waren we in de wachtzaal er zaten nog mensen te wachten. De gynaecoloog G. riep de eerste bij zich en toen ging de andere deur open en kwam er een mannelijke gynaecoloog buiten die het koppel binnen riep die nog zaten te wachten. Ik ging er vanuit dat ik gewoon bij G. moest gaan en niet bij nog iemand anders. Het koppel kwam sneller buiten dan de vrouw en even later kwam de mannelijke gynaecoloog mij roepen. Ik dacht eums ooh nee! Geen man, wil ik dit wel? Wie is hij? Maar eenmaal binnen was ik eigenlijk wel gerust, hij kwam heel spontaan over en vroeg aan mijn zus wie ze juist was. Oké zei hij ik dacht al er klopt iets niet als u nog zwanger moet worden, dus het ijs was al gebroken. Hierna overliep hij even het verslag en vroeg me ook of ik een spuit had moeten zetten en vulde dit bij het verslag bij aan. Dan overliep hier de staal die er lag en vroeg me naar mijn huisnummer en postcode zodat hij het juiste dossier bij zich had. Hij maakte opnieuw een grapje dat hij vroeger de pincode vroeg maar mensen deze niet wilde geven. Hierna maakte hij alles klaar dat had ik de vorige keer niet gezien omdat dit toen allemaal al klaar gemaakt was. Nu had ik de zaadjes gezien. Zo zei hij je mag u klaar maken, ik had echter nog een vraagje voor hem of ik na de inseminatie 10min mocht blijven liggen, hij zei dat deze informatie verkeerd is en dit ook opnieuw getest is en dat het beter is om gewoon direct weer actief te zijn. Oké ik geloof hem want hij kwam heel geloofwaardig over. Hij zei ook dat er inderdaad positieve testen rond geweest zijn maar dat dit toch niet goed is en er andere positiever testen zijn uitgekomen bij vrouwen die direct hun activiteiten hervatte.

 Oké dat is ook weer iets wat we weten, eerst werd er een echo genomen om te kijken of mijn follikel goed was, hij stond op springen ik kon hem ook goed zien en de dokter legde me uit dat hij dit zag omdat hij een andere vorm had. Dus het is goed we gaan van start. Hij kantelde mij zodat ik eigenlijk goed plat lag, het ging helemaal anders dan de vorige keer. Ik voelde me ook een pak rustiger dan de vorige keer. Na 10min waren we weer op de terug weg naar huis. Nu is het weer wachten wachten en wachten…

 

Op de terug weg naar huis zei ik nog tegen mijn zus dat ik mijn vorige blog maar zal veranderen omdat ik erin had gezet dat ik liever niet bij een mannelijke gynaecoloog ging maar dat het eigenlijk niet uitmaakt zolang ze maar vriendelijk zijn en weten wat ze doen

Tweede poging 1ste echo

Vandaag zijn we dinsdag 7/08, gisteren ben ik voor een echo in het Life centrum geweest bij een andere gynaecoloog dokter G. . Gelukkig ook een vrouwelijke, ik heb niks tegen mannen maar vind het een beetje raar als ik naar een mannelijke gynaecoloog zou gaan, geef mij maar een vrouw ze weten ten minste hoe sommige dingen voelen, toch?

 

Ik moest er om 18u zijn maar natuurlijk was ik weer te vroeg een half uurtje. Omdat het mooi weer was heb ik me buiten op een bankje gezet en daar wat zitten wachten. Om kwart voor ben ik binnen gegaan en enkele minuten later werd ik al geroepen door G. . Even wat onwennig omdat ik haar niet kende en niet goed wist waarvan ze op de hoogte is. Ze zei me zo jammer dat de eerste poging niet gelukt is, waarop ik antwoorden inderdaad maar we proberen gewoon opnieuw. Ja zei ze doen we en we hopen opnieuw op een goede afloop. Ze verzocht me om me klaar te maken voor de echo. Ze was heel anders in haar handelen dan dokter S. . Al snel vond ze de follikel die ze moest hebben hij was ongeveer 16mm. Dat is groter dan de vorige keer, de gynaecoloog vertelde me dat dit telkens opnieuw verschild en je niet kan uitgaan dat het telkens op de zelfde dag na de menstruatie even groot is. Oké dat weten we dan ook weeral. Ze zei me dat de volgende inseminatie waarschijnlijk voor woensdag zal zijn, woensdag al? Is nu zo snel maar goed beter snel dan nog langer te moeten wachten. Ze ging nog bloed trekken zodat ze me met zekerheid kon zeggen wanneer. Vandaag belde ze me terug met de informatie dat het goed zat en ze woensdag een afspraak voor mij maakte. Woensdag op 12u30 mag u komen en de pregnyl mag u dan ook vandaag zetten. Oei oké en wanneer? Nu? Ja nu. Ik heb de spuiten nog niet aaah mijn mama ging die uithalen als ze thuis kwam. Oké dat moeten we dan vlug regelen. Na het telefoontje heb ik direct naar mijn mama gebeld om te vragen of ik de spuiten kon komen halen en zelf naar de apotheker kon gaan. Om 9u20 had ik alles en kon ik de spuit zetten, ik was aan het werken maar ben dit rustig thuis gaan doen. Op het werk was het niet druk en ik mocht van mijn collega’s dit even in orde brengen. Oef!!!