Even vriendelijk als daarvoor riep ze me binnen, ze doet me af en toe denken aan dokter S. raar maar ik voel me bij haar ook zo op mijn gemak. Zo een leuk gevoel dat dit ook goed zit. Ze vroeg me hoe het ging en of ik ergens last van had. Ik zei dat ik wist als het 15u was omdat ik dan meestal misselijk begin te worden. Ze vroeg me of ik er erg vanaf zag, ik zei haar dat als ik dan op tijd iets eet het wel verder gaat. Oké zei ze eet dan altijd maar iets tussendoor zodat je niet te misselijk wordt.
Ze vroeg me ook naar de niptest of ik deze nu zou laten doen, ik zei haar dat ik de papieren bij had en dit wel graag zou willen weten als er iets mis is met mijn wondertje, daarom zou ik het nog niet laten weghalen maar dan kan ik me er wel op voorbereiden en de juiste stappen te ondernemen waarbij ik mij dan goed zou bij voelen. Natuurlijk hoop ik en ga ik er vanuit dat alles goed zit en ik een gezond babytjes op de wereld mag zetten.
Daarna was het tijd voor de echo, toch een moment waar ik steeds opnieuw weer naar uitkijk. Deze keer geen vaginale echo meer maar via de buik. Ik vond dit wel raar omdat het nog zo klein is en je het zo al kan zien. Pluisje (zo noem ik het baby'tje voor het geboren is) is weer zeer actief. Dokter St. ging even alles goed onderzoeken en de nekplooi kon ze nu ook al goed meten. Deze was super goed. Ze zei me dat ik bij de niptest het geslacht kon laten weten en of ik dit zou willen, natuurlijk ben ik heel benieuwd wat er in mijn buik groeit en zou ik het zo snel mogelijk ook graag weten. Dokter St. ze me dat ze nu wel al een gokje kon wagen en dat deed ze ook, ze zei me dat dit natuurlijk geen 100% zekerheid geeft en zij er ook naast kan zitten, maar toch ik denk wel dat gynaecologen het niet snel mis hebben op dat vlak ze zien toch heel veel echo's van meisjes en jongens verschijnen. Ze ging verder met haar onderzoek en bekeek ook de navelstreng, de schedel, hersenen en maag na. Daarna waren de armen en de benen aan de beurt deze liet Pluisje mooi één voor één zien. Het stak zelf zijn ene been uit om daarna mooi het ander beentje te laten zien. GEWELDIG was dat!!! Ik heb gevraagd aan dokter St. of ik het mocht filmen en daar had ze geen enkel bezwaar tegen dus ik heb bijna de hele tijd mijn wondertje kunnen vastleggen hoe het beweegt in mijn buik en wat ging het tekeer. Het bleef zelf niet mooi stil liggen om de hartslag goed te kunnen horen. Na een derde poging lukte het toch en hoorde ik een mooie hartslag. Dokter St. was onder de indruk hoeveel mijn baby'tje liet zien en zei me dat is toch mooi om te zien hé.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten