Wat ik wil voor kerst

Een weekje verder, ik heb al de informatie kunnen verwerken. Alé nee verwerken pff nee eigenlijk niet, ik weet wat me te wachten staat. Alé nee eigenlijk totaal niet, ik weet niet wat me te wachten staat. Ik kan alleen maar verder gaan op de informatie die ik gekregen heb van dokter S. en jep Google. Natuurlijk heb ik naar informatie gezocht via Google en op verschillende forums. Om wat beter voorbereid te zijn, maar of ik voorbereid kan zijn op wat gaat komen dat denk ik eerlijk gezegd niet.

Ondertussen heb ik ook de papieren aangekregen voor de MRI scan en de operatie. Bij de kijkoperatie heb ik de papieren via mail ontvangen nu kwamen ze echter met de post. Het waren er dan ook een heel deel meer dan de vorige. Weer toelatingen voor van alles en nog wat en uitleg over wat ze gaan doen. Er zat ook een dieet bij dat ik vijf dagen voor de operatie moet volgen, alé dieet ik mag bijna niks eten zal ik zeggen nog juist een geroosterde boterham en rijst. Ik ga mijn best doen om me er die vijf dagen toch aan te houden het is voor mijn eigen bestwil. Momenteel heb ik de papieren aan het prikbord gehangen, dit weekend maak ik alles in orde zodat ik hier van af ben. 

Ik dacht dat ik het even kon loslaten en laten rusten maar dat gaat dus blijkbaar niet zo gemakkelijk, er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk en niet afvraag wat er gaat komen. Hoeveel endometriose gaan ze zien bij de MRI scan, wat als er endometriose in mijn spieren zitten? Wat als? wat als? Stomme vragen waar ik nu toch geen antwoord op heb. Wat zou ik graag zo een knopje hebben om dit allemaal af te zetten, heel even maar een maandje dat is alles. Met de feestdagen in het zicht dacht ik me daar te kunnen aan optrekken maar nope dat is dus ook niet het geval. Al die pakjes onder de kerstboom en ik had zo gehoopt in juli dat er deze kerst pakjes voor mijn toekomstig kindje gingen liggen. Zijn/haar eerste kleertjes, spulletjes die ik nog nodig zou hebben, van alles om me voor te bereiden op de komst van mijn klein mirakeltje. 

Het is een kut maand, ik val ineens in een leegte. Geen bezoeken aan Leuven, geen controles, geen echo's, geen bloedafnames, geen inseminatie, geen hormonen, geen wachtweken, geen zwangerschapstest, ... Ik probeer me op te trekken aan de 'leuke' dagen die eraan komen, maar ik heb er ook wat bang voor omdat het desondanks het de mooiste maand van het jaar is met feest en familie ik een hele grote leegte voel. Het gaan mooie dagen worden maar ook dagen met een traantje...