Dag 12 nog maar eens een test

Vandaag was het de test dag, om 7uur had ik mijn wekker gezet zodat ik op mijn gemak de test kon doen. Ik had er deze keer twee gedaan, eentje van de action en eentje van het kruidvat. Bij die van de action dacht ik yes ik zie iets maar als ik te goei keek was het niks. Beide testen negatief, maar omdat het nog maar dag 12 was en het dus kan dat de urine test negatief aangeeft dacht ik ik ga voor alle zekerheid bloed laten trekken bij de dokter ook omdat ik deze keer zoveel voel aan mijn lichaam. 

Om 10u30 ben ik naar de huisarts gegaan, ik wist dat dokter K. Camps nog aan het werk was tot 11u00 en ik wilde mijn verhaal toch liever bij A. Camps kwijt dan bij Kristof omdat zij ook meer op de hoogte is van alles en het is tenslotte ook een vrouw. Er zat nog één iemand voor mij en het was 10u45, ik dacht ooh nee dokter K. Camps zit er nog dus als de mevrouw voor mij naar binnen is stel ik voor aan de man achter mij dat hij voor mag omdat ik wacht op Annelies. Gelukkig was dit niet nodig want de wissel gebeurde als de deur terug open ging. Oef

Rond 11u00 was het mijn beurt, ik wacht altijd even af om te beginnen omdat ze telkens opnieuw eerst op de computer zoeken naar mijn dossier. Dan begon ik, ja ik word ambetant van mezelf mijn lichaam geeft verschillende tekenen aan en wil duidelijkheid zodat ik het uit mijn hoofd kan zetten. Komt het misschien door de hormonen dat die extra symptomen er nu zijn? Annelies stemde toe dat dit wel eens het geval kan zijn of dat het misschien toch positief nieuws is. Ze hoopte in ieder geval mee met me. We zullen dan voor de zekerheid bloed trekken. Ze legde me ondertussen uit dat als de waarde van het bloed nul is de kans klein is dat ik zwanger ben, indien de waarde iets gestegen is is het best dat ik nog eens terug kom voor de zekerheid en als de waarde hoog genoeg waren dan was het natuurlijk goed nieuws. Oké ik hoopte echt heel erg dat de waarde van de HCG deze keer goed zaten. Ik ging er zelfs stilletjes vanuit dat het deze keer gewoon goed zat. Ik had twee rijpe eicellen dubbel zoveel kans dus het moet goed zitten. Tijdens het afrekenen maakte Annelies nog een grapje, wie weet heeft Kristof je geluk gebracht bij het zetten van de pregnyl dat zou toch leuk zijn. Inderdaad dat zou het nu echt zijn.

Om 17u00 kon ik pas bellen voor de resultaten, geloof me mijn dag heeft lang geduurd. Rond 17u15 heb ik gebeld, dokter A. Camps had geen goed nieuws, de waarde staan op nul. Ik hoorde aan haar dat ze het ook jammer vond, ze heeft nog wat uitleg gegeven dat ik het deze week nog moet aanzien maar de kans heel klein was tot niet. Ik kon maar één doen en dat was ja zeggen en dank je wel, ik heb geweend en nog geen klein beetje. Ik probeerde dit niet te doen omdat ik nog aan het werken was en dacht dat ik me wel even sterk kon houden maar nee dat was niet het geval. Ik hoorde dat mijn collega net een ouder had ontvangen dus ik wachten even tot deze naar huis ging. Bij het binnen gaan zag ze natuurlijk direct aan me dat het geen goed nieuws was en ze nam me eens goed vast en stelde voor dat ik naar huis mocht gaan. Dat wilde ik echter niet, ik moet hierdoor gaan en niet te veel bij blijven stilstaan het gaat me we lukken.

Ik heb serieus moeten slikken maar echt serieus, bij het zien van de kinderen hun gezichtjes op het werk sprongen de tranen telkens terug in mijn ogen. Het zag er deze keer zo goed uit volgens mij. Wat gaat er toch telkens mis? Ben heel kwaad om mijn lichaam, dat het me zo in de steek laat. Kwaad ook op mezelf dat ik me zo laat beetnemen door mijn lichaam en me zot laat maken.

Ik heb tot 18u15 moeten werken en om 18u30 hadden we vergadering. Ik had mijn zus al gestuurd dat ik naar de dokter was geweest en natuurlijk duimde ze kei hard mee dat het gelukt was. Maar dat was dus niet zo. Mijn mama heb ik gebeld tussen het werk en de vergadering door, ze vond het net zoals de vorige keren zo jammer en had deze keer toch ook echt wel gehoopt dat het zou lukken. Ook mijn nicht heb ik gebeld, iedereen hoopte zo hard mee maar toch heeft niet zo mogen zijn. 

Nu is het wachten tot de kijkoperatie die volgt en ik hoop dat mijn menstruaties woensdag of donderdag komen zodat de kijkoperatie ook kan doorgaan, want indien ik nog ingesteld ben kan deze niet doorgaan.