De ene dag ongerust de andere dag alleen maar geluk

Zoals voor mijn zwangerschap gaat er geen dag voorbij dat ik nu niet denk aan mijn zwangerschap, alé vooral aan dat klein wonderlijk ventje dat aan het groeien is. Er zijn sommige dagen dat ik ongerust ben omdat er nu nog niks te voelen is en mijn zwangerschap-kwaaltjes zijn ook zo goed als voorbij. Ik ben nu vooral heel moe als ik opsta ben ik al moe van gewoon uit mijn bed te komen en dan eenmaal aangedaan en opgefrist moet ik even gaan zitten om te bekomen. De kleinste dingen kosten me veel moeite maar ja ik moet niet gaan werken en kan alles dus op mijn tempo doen.

Ik voel mijn wondertje ook nog niet, alé ik weet het eigenlijk niet soms voel ik wel iets maar dan ga ik er van uit dat dit mijn darmen zijn. Hoe voelt dat aan zo een klein wezentje in je buik? Ik heb er geen idee van. Ik zal blij zijn als ik hem eens echt voel, dat hij eens een goeie trap geeft om duidelijk te maken dat hij er zit. Ik vraag me af of elke zwangere vrouw dit gevoel heeft of het maar bij enkele is die zich toch vaak afvragen of alles nog wel oké is daarbinnen? Ik denk dat de ongerustheid echt pas helemaal weg zal zijn als hij eenmaal geboren is en dan nog komen er dan weer andere dingen waar ik me ongetwijfeld ongerust zal bij voelen. Ik geniet ook hoor het is niet dat ik elke minuut van de dag ongerust ben dus het valt best nog mee.

Het duurt nu ook gewoon ontzettend lang voor ik terug naar dokter St. moet gaan, heb pas 7 juli terug bij haar een afspraak voor de 20 weken echo. Hanne mijn vroedvrouw komt ook nog langst haar mag ik nu donderdag verwachten. Ik ben wel benieuwd wat zij allemaal komt doen.

Ik kijk er alvast naar uit om mijn wondertje nog eens te mogen horen en te zien. Hopelijk gaan deze weken heel snel voorbij.