Om 12u40 werd ik verwacht in de thuispraktijk van dokter S. ik was een 5min te vroeg, voor me zat nog een koppel te wachten. Rond 13u00 was het mijn beurt, Dokter S. begroete me hartelijk zoals altijd en zei nu heb je lang moeten wachten. Ik zei dat dat helemaal niet erg is en ik tijd genoeg heb. Waarop ze antwoorden het is toch een spannende dag, ja inderdaad heel spannend. Toen zei ze dat we het ook even over de embryo’s moesten hebben maar dat ze eerst de echo ging maken dat was het belangrijkste van vandaag.
Terwijl ik me aan het omkleden was vroeg ze hoe het ging en dat het toch echt wel super was dat het van de eerste keer gelukt was, ik zei dat het wel goed ging en toen mocht ik plaats nemen op de tafel. Ze zocht eventjes en ja daar was het een klein zwart zakje precies met daarin een vlekje. Het is er eentje zei ze, waarop ik zei eentje is goed. Het is super zei ze ik zie het hartje kloppen, ze legde me uit wat er juist te zien was op de echo. Had ze het niet even aangeduid en gezegd had ik niet geweten wat wat was hoor. Daarna zei ze we zullen is luisteren en daar was het dan het bonzen van mijn klein wondertje zijn hartje. Het ging zo snel, ik zei tegen dokter S. dat ik niet wist dat ik het nu al zo goed zou kunnen horen. Ze zei me dat het echt wel een sterke hartslag had en het heel goed zat. Op de echo was ik al 7 weken ver terwijl ik eigenlijk maar 6 weken ver ben dus dat zit zeker goed. Hierna was ze de echo’s aan het af printen en zei ze we gaan nog eens luisteren gewoon voor de fun. Ik vond het zalig om de hartslag van mijn wondertje te horen. Hoe zot is dat??? Ik geloofde het eindelijk zelf dat ik echt zwanger ben.
Dokter S. was even blij als ik bij het zien dat alles er goed uitzag, na de echo mocht ik terug plaats nemen aan haar bureau en hebben we nog een leuk gesprek gehad. Ik was eerlijk gezegd een beetje van de kaart en dat merkte ze op. Ze vroeg me of het ging waarop ik antwoorden ja hoor enkel wat misselijk. Ze lachte en we gingen verder met het gesprek. We hebben het dan over de overgebleven embryo's gehad en wat als ik in de toekomst nog een kindje zou willen en dit van dezelfde donor. Ik zou nu al staaltjes kunnen bij bestellen zodat ik in de toekomst van dezelfde donor nog een kindje kan krijgen. Dokter S. vroeg aan me of ik daar nu al een idee over had. Ik zei haar dat ik nu blij ben met eentje en het waarschijnlijk bij eentje zal blijven als ik alleen zou blijven maar je weet natuurlijk nooit. Ze zei me dat ik nog tijd had om hierover na te denken, als ik bevallen zou zijn zou dit ook nog meer dan tijd genoeg zijn. Dus even laten bezinken en kijken hoe deze zwangerschap verloopt. Ik ben wel blij dat ze me deze informatie meegeeft want het is zo als ik ooit het gedacht heb om voor een tweede te gaan ik heel graag dezelfde donor zou hebben anders zou ik dit maar raar vinden als mijn twee kindjes enorm van uiterlijk zouden verschillen. Maar dit is iets waar ik nu nog niet moet over nadenken en even kan laten rusten.
Toen dokter S. klaar was met haar uitleg keek ze me nog eens met een blik van trots, trots dat het gelukt is van de eerste keer. Ze zei me geniet er van! Ze vroeg me ook of ik al wist waar ik zou bevallen, ik had vorige week naar een gynaecoloog in Diest gebeld om verder opvolging, omdat ik wist dat dokter S. geen zwangerschappen opvolgt. Ik had hier dan ook al een afspraak gekregen op 14 april. Dokter S. zei met dan dat ik vanaf nu daar verder kan. Normaal zou dokter S. nog één echo doen maar dat is dan niet meer nodig omdat ik al een afspraak heb in Diest.
Ik had gehoopt dat ik toch nog één echo bij haar kon laten nemen maar zoals dokter S. zelf zei dat is een beetje zot als ik toch een afspraak heb in Diest. Ik vind het echt heel jammer want dat betekend dat ik afscheid moest nemen van haar, nu al? Ze heeft me een jaar gevolgd, een jaar lang gesteund, advies gegeven en altijd erin blijven geloven ook al was ik soms zelf het geloof even kwijt.
Ik heb haar uitgebreid bedankt voor alles wat ze gedaan heeft voor me.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten