De laparoscopie

Wat een nacht, zo een ziekenhuisbed slaapt toch ook niet goed. Ik slaap graag op mijn buik en liefst nog met één been gebogen, dat ging dus niet want dan lag ik uit mijn bed. Na veel woelen heb ik toch een beetje kunnen slapen. 

Rond 7u45 kwam de verpleegster al binnen om te melden dat ik me mocht klaar maken voor de operatie. Ik heb me dan snel wat opgefrist en het mooie schortje aangetrokken. Enkele minuten later was de verpleegster al terug daar om me enkele vragen te stellen en om me mee te nemen naar de operatiezaal. Toen ik daar aankwam stelde een andere verpleegster zich voor en ook de andere die er rond liepen. Het was een ontspannen sfeer, er was zelfs plaats voor grapjes. Zo zei een mannelijke verpleger dat er niet te veel naar de verpleegster die met mij bezig was geluisterd moet worden waarop zei antwoorden helaas wel want ik ben de verantwoordelijke. Er werden nog wat grapjes gemaakt en ze rolde mij dat aan de kamer waar de operatie zou plaats vinden.

Het is dezelfde kamer dan waar ik de kijkoperatie door was gegaan. Ik dacht dat ik deze keer gewoon moest gaan liggen, niet dus ik mocht weer in gynaecologische positie plaats nemen op de tafel en ja het was er weer koud. Ze vroegen me of ik al een dokter had gezien, maar die had ik vandaag nog niet gezien. Na enkele minuten kwam dokter P. me even te woord staan. Daarna kwam de anesthesist en na enkele minuten was ik heerlijk aan het slapen. Rond 8u30 hebben ze mij inslaap gedaan en rond 10u00 was ik terug een beetje wakker. 

Ik werd wakker op dezelfde plaats al vorige keer bij de kijkoperatie, ook mijn bed stond op dezelfde plaats recht voor de deur. Het was een druk heen een weer geloop met bedden van mensen die zoals ik net geopereerd zijn en terug naar hun kamer mogen. Ik was nog niet te goei wakker en ik mocht al terug naar mijn kamer. De verpleegsters kwamen me halen en installeerde me in mijn kamer. Rond 10u30 was ik terug op mijn kamer helemaal geïnstalleerd, ik was nieuwsgierig over hoe het eruit zou zien, dus ik keek even naar mijn buik daar zag ik enkel 4 pleisters en alles zag geel/oranje van het ontsmetten, veel kon ik dus niet zien. Hierna ben ik terug inslaap gevallen.

Na mijn dutje moest ik direct naar het toilet maar alleen mocht ik nog niet rechtstaan, dus belde ik maar. Ik wist eigenlijk niet of de bel al gemaakt was maar ik dacht zal maar proberen en het werkte. Na nog geen 5 minuten stond er een verpleegster in mijn kamer om me te helpen. Het ging wel maar ik voelde het toch allemaal en wat deed het pijn om te plassen, het branden enorm. Ik weet niet wat ze daar allemaal hebben gedaan maar dit deed geen deugd. Daarna heb ik gevraagd of ik mijn pyjama mocht aandoen omdat dat toch nog comfortabeler is dan dat schortje. Dit moest ze even navragen omdat dan het infuus ook even moest afgekoppeld worden. Na enkele minuten kwam ze terug om me te helpen met omkleden. Wat was ik blij dat ik mijn pyjama mocht aandoen. 

Rond 15u00 kwam dokter G. even langst om me te vertellen hoe de operatie is verlopen. Ze zei me dat ze alles goed hebben kunnen verwijderen en dat de endometriose tussen de baarmoeder en darm bevond en niet was ingegroeid. Er waren ook nog wat losse stukjes die ze hebben weggehaald. Alles was dus goed verlopen en nu vooral rusten. Ik vroeg of ik misschien vandaag al naar huis mocht gaan waarop ze antwoorden voel je u niet misselijk. Ik voelde me een beetje misselijk maar het ging wel. Het is toch best dat je nog een nachtje blijft zei ze want door het gas kan je nog misselijk zijn. Ach ja niks aan te doen dan blijven we nog een nachtje op hotel. 

Rond 16u00 begon het ik werd zo misselijk dat ik het bekende kartonnen bordje om in over te geven alvast bij mij zette. De verpleegster kwam binnen en zei oei gaat het niet ben je misselijk. Ze ging wat medicatie halen om bij in te spuiten tegen de misselijkheid. Na het inspuiten heb ik terug een dutje gedaan en toen ik wakker werd was de misselijkheid al veel beter. Ondertussen was het al 18u00 en ik had nog steeds niks gekregen om te eten, ik belde even om te vragen of ik misschien iets mocht hebben. De verpleegster zei dat ik straks enkel een puddingske kreeg omdat ik anders terug misselijk ging worden. Oké dan niet dan wacht ik wel op mijn puddingske. 

Rond 20u00 kwamen ze nog eens checken hoe het met me ging. Mijn bloeddruk was wat aan de lage kant maar dat kon wel door de pijnstillers komen. Om de zoveel uur kreeg ik dan ook een nieuwe dosis pijnstillers paracetamol en dat op een lege maag kan niet goed zijn. De verpleegster moest me wel teleurstellen want de pudding was op. Ik dacht ooh nee krijg ik dan niks? Ze zei dat er wel yoghurt was en ze dit kon geven. Voor mij maakte het echt niet uit zolang ik maar iets kreeg. Ik was blij toen ze afkwam met mijn potje yoghurt en wat heeft dat gesmaakt! 

De verpleegster vroeg me nog of ik voor het slapen nog iets wilde tegen de pijn. Ik twijfelde maar dan kon ik misschien wel beter slapen dus waarom niet. Rond 21u00 kwam ze terug met de straffere pijnstiller maar de paracetamol was nog niet helemaal doorgelopen. Deze had ze stiller gezet omdat ik er zo slap van werd. Om 21u15 was hij leeg en werd de andere eraan vast gekoppeld.

Ik heb vandaag ook al een mailtje gestuurd naar dokter S. om te bespreken wat de volgende stappen zijn. Dit is nu achter de rug en ik ben klaar voor de volgende stap!