Het verdict...

En dan nu het verdict

Donderdag had ik pas een afspraak met mijn gynaecoloog dokter S., ik kon zolang niet wachten en dacht ik ga haar een mailtje sturen met de vraag of ik misschien al eerder deze week bij haar terecht kon. Helaas kreeg ik het antwoord dat dit niet mogelijk was maar indien er een plaats vrij kwam ging ze het mij laten weten. Die avond maandag had ik vergadering van Make A Wish, na de vergadering heb ik mijn mails even gecheckt en ja er zat eentje tussen van dokter S. met een nieuwe afspraak morgen om 13u10. Ik wilde het eerst annuleren omdat het zo last-minuut was en ik dan nog alles moest regelen op het werk. Ook omdat mijn coördinator ziek is en ik ze niet wil belasten nu. Maar ik wilde het gewoon weten en niet langer meer over moeten wakker liggen met al die onbeantwoorde vragen. Dus ik heb alles in gang gezet om mijn collega's te bereiken en te melden dat ik morgen niet kwam werken. Het was weer vrij snel allemaal opgelost en ik kon met een gerust gevoel morgen na mijn gynaecoloog gaan.

Mijn ouders hadden voorgesteld om mee te gaan zowel mijn papa en mama gaan mee als ik dat graag zou willen. Deze keer wilde ik echt alleen gaan, waarom? Als ik slecht nieuws zou krijgen kon ik het even laten bezinken en dit eerst even zelf een plaats geven alvorens ik het iemand vertel. Soms moet je nu eenmaal eerst zelf de dingen kunnen plaatsen om ze dan te kunnen vertellen.

Dokter S. gaf me zoals altijd een hand en vroeg me, kon je niet langer meer wachten? Waarop ik zei nee omdat ik niet wist hoe of wat. Ze begreep me volledig omdat ik niet echt veel uitleg had gekregen na mijn kijkoperatie. Ze begon het uit te leggen aan de hand van een tekening, elke maand als je u menstruaties krijgt bloed je langst je vagina maar er gaat ook telkens een deel naar je lichaam. Bij vrouwen zonder endometriose lost dat vanzelf op in het lichaam maar bij u dus niet. U lichaam breekt dit niet af en dit komt dan vast te zitten en maakt cystes aan in je lichaam. Het kan overal zitten zelfs in je spier van je baarmoeder. Om te zien waar en hoeveel er zitten moeten we een MRI scan doen. Ze heeft ook nog een paar medische namen uitgesproken maar ik weet ze al niet meer. Waar het op neerkomt is dus dat die operatie er komt om ze weg te halen. Ze zei ook dat dokter G. niet verder heeft kunnen kijken omdat ze met de naald niet verder kon doordat er direct waar ze door moest gaan een cyste zat. Dokter S. heeft me uitgelegd aan de hand van een model waar het juist zat. Het was veel om op te nemen maar ik begreep wel wat ze bedoelde met alles. 

Tijdens mijn eerste onderzoeken in het Life centrum hebben ze toen een onderzoek gedaan om te kijken of alles goed zat. Toen was er nog niks te zien van endometriose. Dokter S. liet me de foto's van toen en nu zien om een vergelijking te maken. Ze zij als je de foto's niet zelf ziet zou je het niet kunnen geloven hoe snel het gegaan is en dat er toen nog niks te zien was en nu al zoveel. Dokter S. vond zelf dat het erg snel was gegaan op 6 maanden tijd en beteren doet het niet. 

De operatie is dus gewoon een feit, die dingen die er zitten moeten worden weggehaald. Daar ben ik wel blij om dat ze dat kunnen doen. Ze vertelde me meer over de operatie, alvorens ze beginnen aan de operatie moet ik eerst een darmreiniging ondergaan. Ze legde me uit dat ik dan een smerig drankje krijg en dat dat mijn darmen zal leegmaken. Het is echt geen pretje zei ze maar je wordt dan al opgenomen in het ziekenhuis dit moet de dag voor de operatie gebeuren. De operatie zelf gebeurd door de navel, er worden drie sneetjes in je buik gemaakt waardoor ze de endometriose gaan wegbranden indien er spraken is van endometriose in de spieren is het iets anders want ze kunnen niet ineens het hele deel wegnemen omdat je die spieren nodig hebt. Het hang er van af hoeveel endometriose word gezien tijdens de MRI hoelang ik in het ziekenhuis zal moeten blijven. Dus nu is het gewoon wachten tot de MRI en hopen dat het al bij al nog meevalt.

De vraag ging al een hele tijd door mijn hoofd wat na de operatie? maar al voor ik ze kon stellen kwam er de uitleg van dokter S. Na de operatie zou ik dan aanraden om toch met ivf te starten zei ze. Waar ik voor vreesde werd dus waar ivf iets waar je niet aan denkt als je wilt zwanger geraken. Ook al heeft ze me dit de vorige keer uitgelegd en hoeveel meer slaagkansen het heeft ik had hier niet op gehoopt. Na de kijkoperatie dacht ik van oké ze gaan het weghalen en dan kan ik terug van start met de inseminaties niet dus. Omdat de endometriose zo snel gaat bij mij is het aangewezen om binnen het jaar zwanger te worden na de operatie omdat die dingen weer terug komen en als er te veel zijn er opnieuw een operatie moet gebeuren. 

Na haar uitleg vroeg ze me of ik dit verwacht had, nee ik had dit niet verwacht. Ik dacht, ze gaan het verwijderen en dan komt het wel goed. Er kwamen een paar traantje te voorschijn, dokter S. begreep me en had dit ook niet verwacht dat het zo ernstig was. Ze vroeg me of ik er graag nog over nadenk om hiermee van start te gaan. Maar had ik een andere optie? Nee die was er niet. Ze zei me ook je mag ivf weigeren maar de slaagkansen met inseminatie zijn al niet groot en met endometriose worden deze nog eens gehalveerd. Ik heb niet getwijfeld over het wel of niet doen, maar het wil niet zeggen dat ik het niet anders had gehoopt. 

Dokter S. vroeg of ik nog vragen had maar die had ik niet direct. Ik vroeg haar of ik de tekening mocht meenemen zodat ik het indien nodig hiermee kan uitleggen aan mijn ouders. Natuurlijk zei ze ik probeer het altijd zo duidelijk mogelijk uit te leggen en hoop altijd dat dit ook duidelijk is. Ze heeft inderdaad echt haar best gedaan en ik heb alles goed verstaan. Ze zei me ook als ik nog vragen heb eender wat ik altijd contact met haar mocht opnemen. Het geeft me een goed gevoel dat ik met wat dan ook even kan mailen na haar. Ik bedankte haar nogmaals om tijd voor me te maken en ging dan richting mijn auto.

De rit naar huis heb ik geweend geweend en nog eens geweend een deels van de spanningen van de voorbije dagen maar ook van waarom en ik ivf en de operatie. Het gaat niet gemakkelijk zijn maar ik ga alle kansen die ik kan grijpen om toch mijn droom te laten uitkomen.