
Eerste werkweek zit erop en wat is het leuk om terug te gaan werken maar toch ook wel zwaar. Ik heb het niet onderschat werk en mama zijn maar ik ga niet zeggen dat het altijd even makkelijk is om alles alleen te moeten doen. Baz doet het super goed en ik ben super trots als mama van Baz en ik ben ook wel trots op mezelf dat ik het allemaal wel kan en in de eerste plaats er voor mijn zoontje ben! Want ja ik ben nu in de eerste plaats mama van Baz en als de rest komt hierna.
Maandag was de crèche helemaal versiert en op de deur stond in het groot geschreven 'Welkom terug Jana'. Zo leuk om zo terug te gaan werken. Traantjes kwamen er zeker aan te pas.

De eerste dagen verliepen echt heel vlotjes en het leek echt of ik niet weg was geweest en het zalige is dat ik Baz niet helemaal moet missen want hij zit gewoon aan de andere kant. Enkel dinsdag namiddag was moeke en vake hem komen halen in de crèche en heb ik hem wel gemist. Baz is ook nog steeds wat verkouden maar geeft hier geen kick om. Het is zo een flink zalig ventje en in de crèche horen ze hem bijna niet. Ik ben echt super trots op mijn klein Bazeke.
Vandaag zijn we vrijdag en ik ben op!!! Baz had deze morgen al wat plattere stoelgang en doorheen de dag is dat gebleven, ik heb op de middag maar even gebeld naar het ziekenhuis om te vragen wat ik best moest doen. Ze raden me wel aan om langst de kinderarts te komen omdat het morgen weekend is en Baz nog kleintjes is. Dus afspraak gemaakt direct na het werk.
Baz moest om 17u30 ook nog een flesje krijgen maar dan moesten we ook net na de kinderarts vertrekken, dus ik heb hem om 17u15 maar een flesje gegeven die hij natuurlijk op mijn gemakske ging drinken. Ik ben dan maar gestopt en dacht ik geef hem verder in de wachtzaal, maar lang heb ik niet moeten wachten in de wachtzaal.

Ik zat met tranen in de wachtzaal want ik was OP!!! Op van weekje werken en de drukte thuis, want het is allemaal even zoeken. Baz slaapt gelukkig heel goed maar er zijn ook dagen geweest dat hij even wakker werd van zijn verkoudheid, hij viel dan weer even later inslaap maar ik geraakte niet zo gemakkelijk meer inslaap. En dan zijn er nog die nachtmerries die me 's nachts wakker houden. Ach het was mijn dagje vandaag niet.
Ik moest ook nog medicatie gaan halen voor Baz, de apotheek bij ons was dacht ik open tot 19u00, maar om 18u30 vanuit Diest vertrekken naar Tessenderlo is een hel!!! Dus ik dacht dat haal ik nooit en kan ik nog eens gaan rondrijden naar de apotheker van wacht. Om 18u50 was ik aan het fabriek in looi, ik dacht ik ga even bellen om te vragen tot hoe laat ze juist open zijn, Marijke nam op en zei ja tot 19u00, oké zei ik dan hoop ik dat ik het nog haal. Ze zei me dat ze wel open liet omdat ze toch nog even bezig was. Om 18u57 was ik er Yes net op tijd!!! Maar dan ja dat hebben we helaas niet op voorraad, ze ging voor mij even bellen of de apothekers van wacht dit misschien hadden liggen. Maar nee in geen enkele apotheker was dit op voorraad. Niks aan te doen dan maar wachten tot morgen zeker. Ooh zo frustrerend want wil mijn ventje dit vandaag al kunnen geven zodat het toch al wat kan helpen.
Thuis gekomen, heb ik Baz in zijn parkje gelegd waar hij zalig verder sliep en ik heb met tranen in mijn ogen naar hem zitten staren. Omdat hij toch zo een mooi wondertje is. Mijn geweldig, prachtig, mooi, schattig en flink Bazeke wat zie ik je enorm enorm graag!!!