Baz zijn eerste uurtje crèche

Morgen is het zover Baz gaat twee uurtjes wennen in de crèche. Normaal moest hij vorige week al gaan wennen maar omdat er zoveel zieke kindjes waren hebben we dit even uitgesteld. 

Ik was blij dat ze me vorige week belde dat hij beter thuis kon blijven. Ik heb geen nee gezegd, ook omdat we op weekend gingen en ik het jammer zou vinden als hij dan net ziek zou zijn. Hij gaat eens ziek worden en dat mag maar als ik het kon kiezen waarom dan niet. 

Maar zoals ze zeggen uitstel is geen afstel en morgen is het zover. Vele vragen wanneer ik terug moet gaan werken en zeggen er dan bij maar ooh je kan hem meepakken dat is wel

leuk. Ja inderdaad dat is heel leuk maar toch. Morgen ben ik er niet bij, ik mag nog niet gaan wennen. Het is een heel stuk loslaten, baz en ik zijn altijd samen en is buiten enkele uurtjes bij moeke, vake, metie en nonkel Roy nog nergens anders geweest. Ik heb ergens ook bang om hem los te laten, dat er iets gebeurdof dat ze op de crèche niet gaan weten wat hij juist wilt als hij weent. Hoe bizar is dit allemaal wel niet, ik heb hier vroeger nooit bij stilgestaan als er een ouder hun kindje voor de eerste keer brachten naar de crèche. Ik dacht altijd we dragen echt zorg voor jullie kleine schat en weten heus wel wat we doen. Eums wis dit want dat is helemaal niet zo!!! Niemand anders dan jij als mama kent je baby het beste en weet wat hij/zij nodig heeft punt! Ik heb dan ook een hele brief opgemaakt voor mijn collega’s zodat ze Baz toch een beetje kunnen begrijpen in bepaalde situaties. 

De quality time is voorbij, het is niet meer heel de dag Baz en ik samen maar nu is het Baz bij de babygroep en ik aan de andere kant dan het raam, want ik sta in de peutergroep. Dat doet toch een beetje pijn, ook al kijk ik er naar uit om terug te gaan werken toch is het zo dubbel. 

Dus mensen ja ik mag mijn zoontje meenemen naar waar ik werk maar toch ook ik heb er heel veel moeite mee dat onze quality time voorbij is en ja ik laat er ook enkel traantjes om en ga morgen heel blij zijn als die twee uurtjes voorbij zijn. Want my god wat zie ik mijn klein ventje toch zo graag en wat ga ik hem missen. 

Dus morgen duik ik voor twee uurtjes Baz zijn kleerkast in zodat die terug wat op orde komt met misschien een doos zakdoekjes naast mij.