Sinds ik begonnen ben zeide enkele mensen dat het waarschijnlijk nu ging opvallen hoeveel mensen er rond me zwanger zijn of juist een kindje hebben gekregen, de eerste maanden is me dit echter niet opgevallen tot enkele weken geleden. Ik zit natuurlijk ook in de sector maar er zijn zoveel ouders die me de laatste week vertellen dat ze zwanger zijn van hun tweede kindjes, t-shirts met daarop 'Geef me een kus want ik word grote zus' Facebook postjes 'binnenkort ben ik niet meer in mijn een(d)tje' en zo kan ik op dit moment wel even doorgaan en telkens opnieuw moet je blij zijn voor die mensen. Ik gun het ze van harte maar wat ik op dit moment alleen maar kan denken is gvd waarom zei wel en ik nog niet? Ze hebben er al eentje rondlopen hé, ik wacht nog steeds op mijn eerste mirakeltje. Ik weet ook wel dat ik zo niet mag denken en zij niet weten dat mijn kinderwens op dit moment zo groot is en het telkens pijn doet om iemand anders proficiat te wensen. Maar dus op dit moment ben ik omringt door zwangeren vrouwen en trotse papa's en It's killing me!!! Maar ooit zal het mijn beurt wel zijn, mijn beurt om te zeggen 'Hey ik ben zwanger' maar tot dan doe ik er alles aan om mijn wens te vervullen dus de start is weer gezet naar een volgende poging.
Maandag moest ik dus starten met de clomid, ik neem het 'smorgens samen met het foliumzuur dat ik nu al enkelen maanden aan het innemen ben. Zo vergeet ik het zeker niet om in te nemen en ze hadden me ook niet gezegd dat het op een bepaald uur van de dag moest dus kwam 's morgens het beste uit.
Ik voelde me maandag niet zo goed in mijn maag of het nu door de clomid kwam weet ik niet maar zo snel als het gekomen was was het ook weer voorbij. Ik was deze week ook enorm goed gezind en wat zotter dan anders dat merkte ik vooral als ik aan het werken was. Af en toe kreeg ik het heel warm hoe plots dit ook kwam zo ging het ook gewoon weg. Vandaag ben ik echt even bleek weggetrokken, het was tegen 11u00 de kindjes moesten opruimen maar kinderen van 2 jaar en opruimen dat gaat niet zo goed samen, dus ik heb vooral opgeruimd en de kinderen nog gespeeld met wat er lag. Door het telkens opnieuw oprapen en rechtkomen werd ik enorm mottig. Ik heb mijn collega moeten roepen omdat ik dacht dat ik elk moment moest overgeven en mij kenden als ik nu niet vertrok naar het toilet kon het er wel eens direct uitkomen waar ik sta. Ben even op het toilet blijven staan maar meer dan kokhalzen alleen was er niks. Terug naar de kinderen en even wat gaan zitten ging het erna al beter. Ik voelde me wel nog wat mottig in mijn maag maar dat was na een uurtje ook weer voorbij.
Vandaag was dan ook de laatste dag dat ik clomid moest innemen. Wat er nu vooral door mijn hoofd gaat is, heeft het gewerkt? Heeft het niet te veel invloed gehad en ben ik nu niet te laat en is misschien dinsdag mijn eisprong al geweest? Ik hoop dat dit niet voor niks is geweest en dat ik volgende week een vierde keer kan proberen. Dus enkel en alleen maar weer hopen en jep wachten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten