Eerste controle voor de vierde poging

Vandaag een controle echo om te kijken wanneer de vierde poging kan plaats vinden. Ik werd om 8u50 verwacht in het Life centrum, ik had mijn wekker om 7u00 gezet en toen heb ik eerst in mijn bed opgezocht of er files waren en ja ik zou er nu een dik uur over doen om in Leuven te geraken. Dus hop uit bed en klaar maken! Ik was tegen 7u30 klaar om te vertrekken, maar mijn auto dacht daar even anders over. Ik starten en ging vlot achteruit met mijn achteruitrijcamera maar toen ik vooruit ging bleef mijn camera nog op het beeld van achteruit rijden staan. Als gevolg dat ik mijn gps niet kon opzetten omdat het er op bleef staan, ik heb van alles geprobeerd om da ding aan de praat te krijgen maar telkens bleef het camerabeeld van de vuilbakken achter mijn auto staan. Dus ben ik zo maar vertrokken en mijn gps op mijn iPhone opgezet. Ja ik weet de weg wel maar ik zet hem toch nog altijd graag op zodat ik kan volgen hoelang ik nog moet rijden en dat ik zeker geen afrit mis. 

Zoals verwacht was er wat file en had ik er inderdaad een klein uurtje overgedaan om in Leuven te geraken. Om 8u40 was ik in het centrum. Deze keer zat er niemand in de wachtzaal en toen de patiënt voor me naar buiten kwam mocht ik direct naar binnen. Onderweg naar Leuven had ik alles in mijn hoofd wat ik wilde zeggen als het dokter S. was, ik ging zeggen dat ik het de vorige keer niet aangenaam vond en ik er geen goed gevoel bij had omdat het zo tussen de soep en de patatten was gegaan. Maar ja dokter S. riep me en vroeg hoe het was en ik zei goed hoor wat moeilijk gehad omdat mijn zus bevallen is maar natuurlijk heel blij met een prachtige ventje bij in de familie. Waarop ze antwoorden het is heel normaal dat dit moeilijk voor je was en natuurlijk gun je het u zus maar het verdriet er nu bij is normaal. Maar we zullen eens zien en hop daar lag ik weer op de tafel, ze moest niet lang zoeken voor ze deze keer een pracht van een follikel zag, het is raar dat je zo blij kan zijn met een leeg bolletje op dat scherm maar toch. Dokter S. zei zo moet het dus zijn dit is nu eens een mooie. Het gaat waarschijnlijk al voor morgen zijn want de hij is al wat troebel dus ik plan je morgen in en indien je niks hoort gaat het morgen om 12u00 door. Morgen al? Zo snel ineens dacht ik bij mezelf meestal is er een dag tussen of nog zoveel echo’s erna. Ik ben wel blij dat het deze keer wat vlotter verloopt. Dokter S. zei ook dat de pregnyl voor deze keer niks gaat helpen omdat mijn eisprong al mooi op gang is gekomen maar dat de hormonen wel gaan helpen naar de volgende cyclus toe dus mag ik ze wel zetten. Dus een voorschrift voor de pregnyl deze keer twee zodat ik de volgende keer op tijd kan gaan halen want ze hebben deze niet altijd in voorraad bij de apotheker en ze vroeg me ook of ik nog een voorschrift voor clomid nodig had maar ik moest er maar 5 innemen en er zaten er 10 in dus ik heb er nog voor een volgende keer. Ik vroeg haar hierna of ik de utrogestan ook nog moest innemen waarop ze met een blik van goed dat je er zelf aan denkt zei ja dat is juist. Dokter S. was precies ook blij in mijn plaats dat het deze keer zo goed verloopt alé we zullen zien.

Ik moest nog even wachten in de wachtzaal voor de bloedafname, ondertussen mocht ik al afrekenen en kreeg ik alles wat ik moest hebben. De verpleegster riep me, het was de blonde van de laatste keer. Wat heb ik die toch graag zo lief en weer de normale vraag hoe gaat het met u? En het standaard antwoord goed. Het bloedtrekken was weer zo gebeurd maar het bloeden stopte niet en was redelijk hevig dus nog even wachten, na enkele minuten ging ze opnieuw kijken maar het was nog steeds aan het bloeden ze heeft me dan maar goed ingepakt zodat ik kon vertrekken. Ik ging vrolijk weer naar huis omdat het goed zat ook al betekend dat daarom niks maar ben blij dat ik deze keer niet nog 5 keer opnieuw moet gaan voor een echo en dat de 4de poging deze week al kan plaats vinden zodat ik weer kan aftellen.

Vandaag moest ik dus ook de pregnyl zetten maar zoals ik al zei is het niet nodig maar goed voor de volgende cyclus, het klaar maken gaat al vlot maar vind het altijd wel een heel gedoe vooral omdat het spuitje zoveel tegendruk geeft als je de vloeistof moet optrekken. Er was deze keer ook iets misgelopen, tijdens het inspuiten kwam mijn naald wat los van het spuitje hierdoor is er wat vloeistof gemorst en dus niet ingespoten, ik dacht ach ja het zal wel niet zo erg zijn maar voor de zekerheid even bellen naar mijn huisarts en ja die zei ook dat het geen kwaad kan. Oef gerustgesteld en goh ja invloed op deze poging gaat het sowieso niet geven.

Rond 16u00 kreeg ik een mailtje van dokter S. ; de inseminatie kan morgen doorgaan zoals voorzien! Succes! Wat leuk dat ze mij succes wenst en ben blij dat het morgen kan doorgaan, maar omdat ze mij succes wenst weet ik dat ze er zelf niet zal zijn en ben ik wel benieuwd wie het gaat zijn ik hoop niet dokter V. van de vorige keer omdat ik er echt geen goed gevoel bij had. Maar ja als zij er morgen gaat staat zal het toch zo zijn maar ik hoop dat het iemand anders zal zijn! Dus nu even hopen op iemand anders dan dokter V. en vooral rustig blijven en niet te veel nadenken en alles laten gebeurden.