Vandaag is het
zaterdag, een weekje na de inseminatie en ik ben nog altijd aan het wachten,
wachten op enig teken van mijn lichaam, wachten op mijn menstruatie, wachten op
woensdag...
Ik voel niks echt niks
nada niks, je hoort zoveel verhalen dat bij de meeste door de extra hormonen
hun lichaam tekenen geven, zoals hoofdpijn, gevoelige borsten, sneller moe,
humeuriger, krampen, … ik ben blij dat ik deze tekenen niet heb want dan kan
mijn lichaam me ook niet de verkeerde signalen geven maar ik vind het ook wel
raar. Ach ja het heeft totaal niks te maken met het al dan niet zwanger zijnde
dus wat maakt het uit of ik nu wel of niks voel.
Begin deze week ben ik
langst mijn huisarts geweest dokter A. Camps voor mijn allergisch hoestje, ze
vroeg me hoe ver ik nu ben met de onderzoeken. Ik vertelde haar dat vrijdag de
inseminatie had plaats gevonden, spannend zij ze. Zeg dat wel! Nu moest ze ook
rekening houden met de medicatie die ik moet innemen maar dat kwam al snel in
orde. Na dit vroeg ze of ik graag al een afspraak wilde voor volgende week, ja
graag. Ze was er zelf vrijdag pas en dat vond ik wat lang om te wachten wat ze
natuurlijk ook begreep, dus maakte ze een afspraak woensdag om 10uur bij dokter
K. Camps om bloed te laten trekken, ze zei me dat ik mocht vragen of ik ’s
avonds al mocht bellen voor de uitslag, dan moet ik niet nog een dag langer wachten.
Verder wenste ze me nog veel succes.
Er gaat geen enkele
dag voorbij dat ik er niet aan denk, de ene dag wat meer dan de andere en ja ik
lig er ’s avonds wel wat langer van wakker. Opzoeken wanneer je ten vroegste een test kan doen, maar dan
lees je dat die meestal een verkeerd resultaat geven en daar zit ik ook niet op
te wachten dus het verdict gewoon geduld hebben en wachten tot woensdag, nog
3dagen tik tak tik tak….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten