Dat ze niet ging uitdragen tot de 19de was al snel duidelijk, donderdag begon het al met voor weeën. Toen hadden ze samen weer een nachtje doorgedaan in het ziekenhuis maar de weeën kwamen maar niet door dus werden ze terug naar huis gestuurd. Wat vond ik dit allemaal zo spannend zeg! En dan eindelijk zaterdag gingen ze terug naar het ziekenhuis met weeën. Ik stuurde naar Kendra hoe het met haar ging en ze stuurde terug dat ze nu echt elk moment kon komen. Rond 20u45 ging dan ook mijn telefoon, Dennis. Ooh ze is er zei ik? Eindelijk!!!! Dennis kreeg niks gezegd want mijn vragen die kwamen al en hoe is het gegaan? Hoe is het me Kendra? En hoe noemt het?
Alles was goed vlot verlopen en hun wondertje noemt Helena. Wauw super!!! Zo leuk! Ik vroeg nog aan Dennis om een fotootje door te sturen en na ons telefoon gesprekje kreeg ik deze aan. Wat een mooi poppeke. Vandaag ben ik dan ook op babybezoek gegaan, wat keek ik er naar uit om kleine Helena in het echt te mogen zien. Ik kon mijn tranen niet bedwingen bij het zien van dat prachtig wondertje. Zo klein, zo mooi, zo prachtig. Mijn mateke is super fiere papa, ze straalde beide!!! Ik heb hun kleine wondertje ook mogen pakken, zalig.Ooh wat kijk ik nu nog meer uit naar mijn prachtig wondertje, ik kan het mij niet voorstellen hoe dat gaat zijn. Het mag voor mij nu toch wel snel november zijn.
Kendra en Dennis geniet van jullie klein mooi prachtig wondertje!!!

Geen opmerkingen:
Een reactie posten