Dag na de operatie

Wat lag ik goed te slapen, maar rond 1u00 kwam de verpleger binnen om mijn pijnstiller te vervangen en hop ik was weer klaar wakker. Het heeft even geduurd voor ik mijn draai terug vond in mijn bed en goed geslapen heb ik niet meer. Helaas weer een heel kort nachtje. 

Rond 8u00 kwam de verpleegster binnen voor een eerste controle. Ze kwam stilletjes binnen met het gedacht dat ik nog sliep. Ooh zei ze jij bent al goed wakker, maar ja je was gisteren morgen ook al vroeg weg hé. Ik dacht het is gewoon door dat bed dat ik niet goed slaap en dus al vroeg wakker ben. Hoe gaat het vroeg ze terwijl ze mijn bloeddruk nam. Ik voelde me goed weinig pijn enkel een stijf gevoel. Dat is goed zei ze en u bloeddruk is ook in orde. Ik vroeg haar of ik mij mocht wassen want ik voelde me niet al te fris, dat was geen enkel probleem ze moest dan enkel het infuus even afkoppelen zodat ik mij kon gaan wassen. Ze vroeg of ik eerst nog graag iets tegen de pijn had voor ik me ging douche maar ik had geen pijn dus waarom dan een pijnstiller nemen. Ze koppelde mijn infuus af en legde me even uit waar ik de douche kon vinden. Nee er was geen douche op de kamer maar wel op de afdeling, ik was al blij dat er een douche was. Na haar uitleg ben ik mijn douchegerief gaan nemen en daar ging ik de gang door op mijn sloffen. Ik kwam een verpleegster tegen en vroeg haar nog even de weg naar de douche, toen zag ik de andere verpleegster die me stond op te wachten aan de douche. Eindelijk kan ik me fris wassen en ik heb genoten van die douche hoor amai. Al dat ontsmetting product van me af. 

Na het douche stond mijn ontbijt klaar op mijn kamer, ik was benieuwd of ik nu wel deftig eten ging krijgen maar toen ik de schaal omhoog deed was ik wat teleurgesteld. Drie beschuitjes, echt waar drie beschuitjes met confituur en boter. Het was natuurlijk beter dan niks en eerlijk het heeft mij echt wel gesmaakt en er was een heerlijk puddingske bij dat me normaal gisteren al beloofd was. 

Na mijn ontbijt heb ik alles al klaar gemaakt om terug naar huis te gaan ook al moest ik nog even wachten op de dokter. Ik dacht dan kan ik direct vertrekken als ze is geweest. Toen alles klaar was ben ik gaan zitten want amai wat had ik pijn, ik had het toch even onderschat en dacht al dat ik heel de wereld aankon niet dus. Ik heb even tv gekeken en vooral zitten wachten tot dokter G. zou komen. Ze had gisteren gezegd dat ze voormiddag zou binnen springen ondertussen was 11u00 al gepasseerd en ik zat nog steeds te wachten en dan eindelijk om 11u30 kwam ze binnen. En hoe gaat het? Ik vertelde haar dan dat ik het wat onderschat en veel te veel heb gedaan waarop ze antwoorden dat ik moet luisteren naar mijn lichaam en voldoende rust moest nemen, je bent gisteren pas geopereerd dus rustig aan. Ze vroeg of ik nog iets nodig had en ja nog enkele documenten moesten in orde gemaakt worden voor mijn werk en de hospitalisatie verzekering. Hierna vroeg ze of ik nog vragen had en ja ik had nog één belangrijke vraag. Wanneer zou ik terug kunnen starten met de volgende poging om zwanger te worden? Ze zei me dat ik een maandje moest herstellen en dan wel terug zou kunnen starten. Ze vroeg of ik al een afspraak had gemaakt met dokter S. . Die had ik ondertussen al gemaild en wachten enkel nog op een reactie. Daarmee was alles gezegd en mocht ik vertrekken. 

De verpleegster kwam me nog verlossen van het infuus en ik vroeg haar of ik nog kon middageten, ondertussen had ik mijn papa wel al gestuurd om me te komen halen maar die was niet direct hier en ik wist dat het nog een klein uurtje zou duren voor hij hier zou zijn en ik heb nog steeds niks fatsoenlijk gegeten sinds dinsdagavond. Tuurlijk zei ze er is zeker nog een plateau voor je besteld.  De verpleegster nam afscheid van me en ik bedankte haar. Toen ze de deur uitging zei ze nog ik zie je sewwes nog wel. 

Het was 12u00 en daar was mijn eten, het zag er heerlijk uit!! Puree met spinazie en vis dat is het beste dat ik in weken heb gekregen. Ik heb het met veel smaak bijna allemaal opgegeten en als dessertje nog een yoghurt. Daarna was het wachten op mijn papa die me kwam oppikken.