Wat als het niet lukt?

Vandaag terug naar Leuven, het lijkt al even geleden maar het is maar een maandje geleden dat ik er voor de vorige inseminatie was. Ik moest er om 9uur zijn een verschrikkelijk uur om naar Leuven te rijden want het was druk op de baan, rond 7uur was ik opgestaan en heb ik even gekeken hoe druk het was onderweg en ik zou eer een dik uur over doen om in Leuven te geraken. Dus maar opstaan en klaar maken. Rond 7u45 ben ik vertrokken en ja hoor ik heb een paar keer stilgestaan op de autostrade, welke reden geen idee dan weer 50 dan ineens volledig stil om daarna weer 120 te rijden. Ik begrijp dit verkeer toch niet maar ja met wat muziek op gaat de tijd wel vooruit. Ik was op tijd en had nog enkele minuutjes over dus ik kon rustig binnen gaan. 

Ik werd weer vriendelijk ontvangen door dokter S. , goeiemorgen hoe gaat het met u? Ze zei met dat ze eerst ging kijken hoe ver ik nu sta en we hierna gaan bespreken wat de plannen zijn indien deze poging niet moet lukken. Oké hop de tafel op en hopen dat er een eitje klaar zit en groot genoeg is en of er eentje klaar zat, niet één maar twee zowel langst links als rechts was er eentje te zien van beide 23mm. Ik denk dat er spontaan een mega glimlach bij mij te zien was, hoe blij ik telkens niet ben om te zien dat er toch eitjes zijn die willen meewerken. Dokter S. vertelde me wel dat er nu wel een kans bestaat op een eventuele tweeling omdat er twee eitjes zijn van dezelfde grote en dus beide bevrucht kunnen worden. Ik dacht gewoon ik heb nu dubbel zoveel geluk dat het lukt en dat is ook wel zo maar toch hou ik in mijn achter hoofd er niet al te fel op te rekenen. Dokter S. vroeg me of ik de inseminatie wil laten doorgaan, ik keek haar verbaast aan met een blik waarom niet? Ze pikte er onmiddellijk op in. Er zijn personen die het risico op een tweeling niet willen nemen, ik zei tegen haar dat ik blij zou zijn als er al eentje raak was en twee is dan een mooie uitdaging. De kans op een tweeling is ook maar 8% waarde dokter S. de vergelijking maakte de vergelijking met de lotto winnen dat is puur geluk hebben. Ik had nooit verwacht dat ik er twee zou hebben dus ben gewoon blij met deze dubbel kans. 

En dan de verder uitleg want wat als deze poging niet lukt, dokter S. begon met haar uitleg. Na enkele pogingen nu al vier en twee met medicatie gaan we kijken waarom het niet lukt om zwanger te geraken en dat er misschien spraken is van endometriose. Ze vroeg of ik hier al van had gehoord maar ik wist totaal niet wat dit inhield. Ze probeerde haar best te doen om het zo goed mogelijk uit te leggen met een tekening en al het is iets wat de vruchtbaarheid wel kan belemmeren. Ik ben blij dat er gezocht wordt waarom het niet lukt. Dokter S. vertelde me ook nog dat inseminatie eigenlijk sowieso maar een kleine slaagkans heeft om in een cijfer uit te drukken maar 15% dus dat is niet veel. Ik dacht dat dit vergrote na aantal keren maar dat is dus niet zo. Niet alles geloven wat je op google tegenkomt. Als het dan blijft dat er iets mis is wordt er verder besproken wat we gaan doen, als er geen probleem is gaan we nog drie keer insemineren en daarna schakelen we over naar IVF. We gaan wij de inseminatie dan wel de medicatie opvoeren zodat je slaagkansen ook verhoogd worden, dit betekend wel heel wat spuiten zetten. Ze legde me ook nog uit hoe ze juist te werk gaan met IVF, dat ik dan elke dag spuiten moet zetten om zo een aantal eitjes te krijgen die ze daarna eruit prikken. Meestal zijn er een 10tal, deze worden dan bevrucht buiten de baarmoeder en daarvan gaan er in het beste geval een 5tal goed zijn om terug te plaatsen. Indien ik er dus nog over heb worden de andere ingevroren voor later. IVF is veel intenser voegde dokter S. er nog aan toe maar heeft dan ook een veel hogere slaagkans dan inseminatie. Dokter S. zei me ook dat ik zelf mocht beslissen wat er gaat gebeuren, je moet u er tenslotte zelf goed bij voelen. Ik denk bij mezelf als dit ooit zo is en ik sta voor die keuze dan zal ik deze kansen ook nemen. Na al de uitleg plande ze ook direct de kijkoperatie, deze kan wel pas plaats vinden als mijn menstruatie gedaan zijn, maar door de komen deze nu mooi op tijd door. Meestal 2 a 3 dagen na het stoppen zijn ze al daar. 29 november zal de kijkoperatie plaats vinden. Het ziekenhuis gaat me nog bellen hoe laat ik juist daar moet zijn, de week erop heb ik dan terug een afspraak met dokter S. om de resultaten te bespreken. Ik ben heel benieuwd wat de resultaten zullen zijn en hoop natuurlijk dat er niks mis is en dat het enkel pech hebben is. Maar nu hoop ik natuurlijk eerst op morgen dat die inseminatie wel lukt en dat er helemaal geen kijkoperatie moet komen. Hopen en wachten dat is nu wat ik doe.

Ooh ja natuurlijk was er vandaag ook terug een bloedafname en ja het was weer dezelfde als de vorige keer. Ik moet eigenlijk haar naam is vragen of eens kijken of deze niet op haar t-shirt staat. Ze is altijd even vriendelijk en opgewekt. Mevrouw Theys hoe gaat het met u? Zoals altijd goed goed en met u? Ze vroeg me of ik nog ging werken vandaag, Nee nee vandaag niet meer. Waarop ze direct inpikte ooh dan kan je wat genieten van het zonnetje. Ik ben deze namiddag ook vrij dan kan ik nog eens met de hond een mooie wandeling doen voegde ze eraan toe. Zo en het bloedprikken was dan ook weer gebeurd. Ze vroeg me of ik nog medicatie moest nemen, nee nee morgen de inseminatie. Ooh zei ze dat is goed heel veel succes morgen en geniet nog van een zonnetje en met een hand op mijn schouder zei ze me goeiedag. Ik kom er altijd happy buiten ook al is het niet altijd fijn ze geven me een goed gevoel. En nu op naar morgen....