Derde poging tussen de soep en de patatten

Eindelijk terug naar het Heilig Hart ziekenhuis voor de derde poging. Om 11u had ik een afspraak voor de inseminatie. Er was veel meer volk dan anders op de afdeling van Life, ik denk heel veel ivf behandelingen omdat ik denk dat deze gebeuren aan de achterkant van de wachtzaal. Er zijn zo deurtjes zoals bij het medisch centrum met nummers op als je dan de deur opendoet komt je in een soort kleedhokje waar aan de andere kant opnieuw een deur is en ik denk dat je dan uitkomt bij een behandelkamer waar de ivf behandeling doorgaat. Ik kan ook fout zijn want ik ben er niet naar gaan kijken en ik hoop er ook nooit te moeten gaan kijken. 

Rond 11u20 werd ik geroepen door iemand onbekend, weer een andere gynaecoloog. Ze gaf me een hand en stelde zich zelf ook voor, met een Hollands accent Haai ik ben dokter V. , vervolgens zei ze ik kom je snel tussendoor even verder helpen. Dat gaf me nu niet bepaald een goed gevoel even snel tussen de soep en de patatten door. Ze wist niks van mij totaal niks, ze wist niet voor de hoeveelste keer ik kwam wat ik hierna moest innemen nope nada niks. Er miste nog een materiaal dat ze nodig had en ging deze snel halen in de kamer ernaast, eenmaal terug bracht ze alles in gereedheid en ik zei haar het is hier heel druk vandaag. Waarop ze mij direct antwoorden ja hoor enorm. Ik zei haar dat ik vorige week ook was verschoten hoeveel koppels er in de wachtkamer zaten en dan denken dat die allemaal vruchtbaarheidsproblemen hebben. Inderdaad zei ze me ik kan je verhalen vertellen voegde ze er nog aan toe, u ben nog maar drie maanden bezig. Ik dacht bij mezelf die drie maanden vind ik ook best al lang hoor, maar ik weet wel dat er sommigen jaren bezig zijn. Ik wil niet in hun schoenen staan en heb enorm veel respect voor al de koppels die hierdoor moeten en door blijven gaan. Nadat ze alles klaar had kon ze van start gaan.

Ze ging snel snel te werk, ze nam zelfs geen echo om te kijken hoe het gesteld was met mijn eitje. Het enige wat ze zei was dat mijn baarmoederslijm alvast goed zat. Hop hop en ik mocht van de tafel af, terwijl ik mijn kleren nog aan het aandoen was kwam ze me een hand geven om daarna verder te gaan, ik zag dat ze gepresteerd was maar had toch nog vragen over de utrogestan die ik morgen moet nemen. Tot wanneer moet ik deze nemen? Ze zei me dat ik na 14 dagen mocht testen omdat door de utrogestan mijn menstruaties sowieso gaan weg blijven indien de test negatief is mag ik dan stoppen met de utrogestan als het positief is moet ik dit blijven nemen en toen was ze weg en ik had mijn broek nog niet half terug aan. 

Ik heb hier helemaal geen goed gevoel bij en ga er dan ook vanuit dat ik voor een vierde keer nog eens mag terugkomen. Als dit nog zo verloopt ga ik er zeker wel iets van zeggen, ik wil ook de tijd kregen die ik verdien om op een fatsoenlijke manier geholpen te worden. Ik zeg niet dat dokter V. niet vriendelijk was integendeel maar de haast die ze had in haar werk was voelbaar en niet aangenaam.

Nu is het enigste wat ik kan doen wachten....